ادوارد اسنودن در مصاحبه ای با مجله Wired ناگفتههای پیشتری را از اقدامات جاسوسی و مخرب ایالاتمتحده آمریکا بیان میکند. ساخت یک سیستم فوق امنیتی و اتوماتیک ضد حملات سایبری و حمله به تأسیسات اینترنتی سوریه از نکات بسیار قابلتوجه آن است.
زمانی که گذر دو افشاگر به یکدیگر میخورد، بدون شک اطلاعات و گفتگوهایی رد و بدل میشود که شاید در موقعیتی دیگر فاش نشود. جیمز بمفورد از روزنامهنگاران مجله Wired و ادوارد اسنودن هر دو از این وادیاند که اخیرا سه روز را در کنار یکدیگر گذراندهاند؛ در واقع بیشترین زمانی که یک خبرنگار توانسته با اسنودن بگذراند. مصاحبه بمفورد، طولانی است و از تمام جنبههای ممکن به بررسی رفتار، افشاگریها و سرگذشت ادوارد اسنودن در دو سال اخیر میپردازد.
از طرفی این مصاحبه زوایا و اعمال غافلگیرکننده دیگری را نیز از اقدامات ایالاتمتحده در برمیگیرد. سه مورد از این مصاحبه موردتوجه رسانههای دنیای فناوری قرار گرفته که در ادامه آنها را با هم میخوانیم:
اگر به خاطر داشته باشید در سال گذشته اینترنت سوریه برای دو روز قطع شد. رسانههای دولتی حکومت سوریه «تروریست» ها را عامل چنین اتفاقی عنوان کردند و گفتند که به دلیل تدارک حمله گسترده نیروهای ارتش علیه مخالفان، آنها دست به این آسیب و در نتیجه قطعی اینترنت زدهاند. امروز مصاحبه ادوارد اسنودن پشتصحنه این اتفاق را روشن کرده است.
ادوارد اسنودن عامل این اتفاق را دولت ایالاتمتحده دانسته است. ظاهرا واحدی از واحدهای هکینگ آژانس امنیت ملی آمریکا در تلاش بوده که در سال 2012 و در بحبوحه جنگ داخلی سوریه یک بدافزار را بر روی یکی از روترهای مرکزی کشور سوریه نصب کند. بدافزاری که قراربوده دسترسی تقریبا کاملی به جزئیات اطلاعات موجود در ترافیک اینترنت سوریه در اختیار این نهاد آمریکایی قرار دهد. اما در عوض کارها خوب پیش نرفته و به شکل «ناخواسته ای» کل روتر بسته شده و عملا اینترنت سوریه قطع میشود!
NSA سپس به اصلاح روتر و پاککردن ردپای خود مبادرت میکند، اما در این کار موفق نمیشود. جالب اینجاست که اینترنت سوریه پس از آن بارها به خاموشی رفته و هنوز مشخص نیست که آیا در آن موارد نیز آمریکا پشتصحنه بوده و یا خود حکومت سوریه.
در بخش دیگری از مصاحبه آقای اسنودن با Wired بحث به جنگهای سایبری ایالاتمتحده سوق پیدا میکند. اسنودن در همین باره به تلاش این نهاد امنیتی آمریکا جهت ساخت یک سیستم حفاظتی پیشرفته امنیتی به نام MonsterMind اشاره میکند که نه تنها میتواند به شکل اتوماتیک حملات سایبری علیه ایالاتمتحده آمریکا را متوقف کند که بلافاصله با یک حمله جواب تندی به معارضان اینترنتی بدهد!
اسنودن پس از خارج شدن از آمریکا از این پروژه بیخبر است و اطلاعات وی در همین نقطه به پایان میرسد. اما سؤال اینجاست که آمریکا تا چه میزان در این سیستم پیشرفت داشته است؟ مهاجمان خارجی و عموما چینی بارها با حملاتی چون DDoS و ارسال بدافزارها در صدد ایجاد رخنه و آسیب به زیرساختهای ایالاتمتحده بودهاند؛ پس با این حساب سیستم هوشمند مذکور باید به کنترل بینظیری از الگوهای ترافیک ایالاتمتحده دسترسی داشته باشد تا بدافزارها و حملات را در کنترل خود داشته باشد که خود بحث های بسیار دیگری را پیرامون قوانین و حقوق بینالمللی و رعایت حریم خصوصی ایجاد میکند.
اسنودن در نهایت اعتقاد دارد که تمامی جنبههای افشاگری وی ظاهر نشده و همچنان باید منتظر اعدادی حیرتانگیزتر باشیم. خود وی میگوید:
«آنها پیش خود فکر میکنند که یک اسلحه دودی (کنایه از کسی که مدارک غیرقابلانکار در اختیار دارد) در بیرون وجود دارد که به مثابه پایان عمر سیاسی آنهاست. این حقیقت که تجسسهای سری آنها به شکست انجامید، اینکه آنها هنوز نمیدانند چه اطلاعاتی از آنها برداشته شده و اینچنین اعدادی بزرگ از اعمال آنها به بیرون درز پیدا میکند، برای من روشن میکند که باید مواقعی در این برآوردهای خسارتی باشد که پیش خود میگویند: «ای وای!» و سپس یادشان میآید که این اسلحه همچنان در بیرون حضور دارد!»