شبنم کهن چی – فناوران : اینترنت با فراز و فرود بسیار، همیشه در ایران محل مناقشه بوده است. هیاهویی که امروز برای ارایه افزایش پهنای باند و ارایه نسل سوم تلفن همراه برپاست، شبیه به همان داد و قالی است که بیش از یک دهه پیش برای ارایه اینترنت در کشور وجود داشت. حدود ده سال پیش، من و همکارانم با انتشار یادداشتها، گزارشها و مصاحبه با کارشناسان مختلف سعی داشتیم به تصمیمگیران و سیاستگذاران نشان دهیم که اینترنت دایل آپی که صدای گوشخراشش به هنگام اتصال، شیرینترین صدا برای کاربران ایرانی است، فقط چترومهای یاهو و عکسهای غیراخلاقی نیست. امروز هم بعد از بیش از ده سال در آستانه ارایه 3G، باز هم در تلاشیم که نشان دهیم اینترنت پر سرعت فقط برای انتشار مطالب منافی عفت مورد استفاده قرار نمیگیرد. طی این سالها همه چیز تغییر کرده الا همان دغدغه ده ساله؛ شیوه ارتباطات تغییر کرده، دنیای مهارت جوانان گسترش پیدا کرده، کسب و کارهای جدید راه افتاده، اطلاعرسانی دگرگون و تریبونها از انحصار و جامعه از تک صدایی خارج شده، تعامل مردم و دولت شکل جدیدی به خود گرفته و حتی تبلیغات سیاسی برای انتخابات بزرگی مانند ریاست جمهوری دگرگون شده است. چوب دیروز ده ساله که پایین آمده و رها شده بود، امروز دوباره بالا رفته تا مقابل سرعت اینترنت و خدمات 3G را بگیرد. حالا بخشی از مردم و حاکمیت که موافق افزایش پهنای باند و سرعت اینترنت و گسترش خدمات 3G هستند در مقابل بخشی دیگر از مردم و حاکمیت که مخالف این مساله هستند قرار گرفتند. لازم است مسوولان پیش از تصمیمگیری درباره آینده این ملت و تادیب تک به تکشان به چوب فرهنگ از نظرات موافقان و مخالفان با خبر باشد. این گزارش تریبونی شده برای به سمع رساندن نظرات جمعی از کاربران و کارشناسان. نظراتی که در بستر همین اینترنتی که در اختیار داریم و با استفاده از ابزارهای ارتباطی مانند وایبر و توییتر جمعآوری شده است.
پیام کرباسی-عضو کمیسیون اینترنت دوره های اول و دوم سازمان نظام صنفی رایانه ای استان تهران
پیشگیری از توسعه فاجعه آفرین است
همه ما به لزوم به کارگیری سیستم نظارتی نامشهود در کشور اعتقاد داریم. زیرا «امنیت» هر کشوری در اولویت همه مردمان آن کشور است.
اینترنت 3G یا 4G از پهنای باند انحصاری شرکت ارتباطات زیرساخت استفاده میکند و این پهنای باند نیز کامل تحت نظارت است. اما به نظر میرسد، با توسعه اینترنت پرسرعت و افزایش روشهای دسترسی، ممکن است کشور با کمبود ظرفیت در سیستمهای نظارتی مواجه شود. شکی نیست که عقب افتادگی دستگاه نظارت اشتباه بزرگی است، اما جلوگیری از توسعه شبکه، یک فاجعه ملی است. پیش از این نیز بارها تجربه شده که شرکت زیرساخت پهنای باند جدیدی خریداری کرده و مبالغ هنگفت آن را پرداخته است، اما به دلیل عقب بودن دستگاههای نظارتی از توسعه حجم پهنای باند مصرفی، نه تنها کاربران برای مدتی امکان استفاده از آن را نداشتهاند، بلکه با پرداخت هزینههای ارزی ماهانه، کشور متحمل خسارت نیز شده است.
هزینه نظارت و برقراری امنیت و پایش نامحسوس بر عهده حاکمیت است و نباید هیچ هزینهای از این دست متوجه کاربران شود. دسترسی یک محقق مسلمان، متعهد و دلسوز کشور نباید به دلیل کوتاهی در نظارت دستگاه حاکم، قطع یا محدود شود به نحوی که قرار گرفتن در آخرین رتبههای جداول مقایسه دسترسی به اینترنت توسعه کشور را با مشکل مواجه کند. بلکه باید این عقب افتادگی در فضای مجازی را با تلاشی مضاعف جبران کرد.
سعید عسکری انارکی-مشاور بانکداری الکترونیکی ومجازی
کنترل کردن یا محدود کردن
امروز متاسفانه فرهنگسازی بهانهای برای متوقف کردن توسعه شده است. در کشورهای پیشرفته در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات کنترل نامحسوس وجود دارد؛ اما به نظر میرسد در ایران گروهی که درک درستی از فناوریهای نوین ندارند و از هر پدیدهای وحشت میکنند، کنترل را با محدود کردن اشتباه گرفتهاند. موافقان افزایش پهنای باند اصرار بر نبود نظارت ندارند. موردهای مختلف را بررسی کنید.
برای مثال در چین، هم پهنای باند مناسب وجود دارد و هم کنترل و نظارت شدید و میبینیم که رشد اقتصادی ناشی از وجود فناوریهای نوین چطور عامل اصلی اقتدار و امنیت ملی این کشور شده است. اما ما در ایران میبینیم که امروز بسیاری از سامانههای بانکداری به دلیل نبود پهنای باند مناسب با مشکل مواجه شدهاند و رشد اقتصادی نداریم. طبیعی است که هر کسی در اینترنت به دنبال علایق خودش است و اگر بعد از بیش از 30 سال با وجود این همه فشار و سخنرانی و تبلیغات و محدودیت، جوانان ما هنوز به دنبال منکرات میروند، این ریشه در روش تربیت جوانان دارد نه فناوریهای نوین و اینترنت پر سرعت.
مهرداد خداوردیان-مدیر گروه پژوهشی مدیریت و معماری اطلاعات زاویه
بزرگراه را نبندیم
به نظرم در موضوع فناوریهای نو نیز همانند سایر مقولات باید به نقش قانون گذاری (regulatory) و نظارتی حاکمیت (governance) توجه ویژه داشت و این مهم در بعد قانونگذاری و تدوین آییننامهها با استفاده حداکثری از توان بخش خصوصی و دانشگاهها به عنوان بازوی مشورتی و الگوهای موفق (best practice) سایر کشورها بر غنای موضوع میافزاید و نقش نظارتی با داشتن قانون جامع و کامل میتواند راهگشای توسعه و بکارگیری فناوریهای نو از جمله فناوری اطلاعات و ارتباطات بدون نگرانی باشد.
بنابراین عدم فرهنگسازی و به کار نگرفتن ابزارهای کنترلی، همانطور که در بستر حمل و نقل میتواند باعث انحراف از مسیر و ترافیک و حادثه شود، در بزرگراههای اطلاعاتی و اینترنت نیز میتواند مشکلساز شود.
اما این موضوع به این معنا نیست که ما صورت مساله را پاک کنیم و بگوییم ما به بزرگراه نیاز نداریم و خیابان و کوچه های باریک ما را از بلایا مصون نگه میدارد.
رضا سمیع زاده-عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا
نظارت همراه با آزادی
نظارت در جهان، با آزادی استفاده به دست میآید نه با محدودسازی. امروزه حاکمیت با فیلترینگ، قابلیت کنترل از را از دست داده است؛ چرا که فیلترینگ امکان پنهان شدن به وجود میآورد.
فیلترینگ که به نوعی ایجاد محدودیت است، باعث توسعه بیشتر بی قانونی میشود و میبینیم که در دنیای فیزیکی نیز مانند دنیای مجازی، قبح دور زدن قوانین در جامعه ریخته شده است؛ مثالش هم استفاده از ماهواره و VPN است. امروز مبارزه برای کنترل مستقیم اینترنت، مانند مبارزه برای کنترل رادیو در دوره شاه است. فراموش نکنیم موتور توسعه کشورها شرکتهای کوچک و متوسط هستند و آنها نیزنیازمند پهنای باند.
رضا بهبهانی-پژوهشگر ارتباطات و فناوری اطلاعات
کار کنیم، فریاد نزنیم
اگرچه دسترسی به ارتباط اینترنتی با سرعت بیش از 128 کیلوبیت در ثانیه، همچنان به موجب مقررهای که مردم هیچگاه از مرجع تصویب و سایر جزئیات آن اطلاع نیافتند، برای اشخاص عادی در کشور ممنوع است، اما از آنجا که احراز استفاده حرفهای از اینترنت از بدو اجرای مصوبه مزبور با روشهای ساده از قبیل ارایه معرفی نامه یک شرکت خصوصی میسر بود، در عمل سالها است امکان دسترسی پر سرعت به اینترنت برای عموم متقاضیان در سراسر کشور در بستر فناوریهای مختلف از قبیل ADSL، WIMAX و 3G میسر است.
از آنجا که بی تردید ضوابط همان مصوبه کذایی، در هنگام واگذاری خدمات ارتباطی با اینترنت توسط همراه اول و ایرانسل نیز اعمال خواهد شد، اولین ابهام این است که اضافه شدن دو اپراتور مزبور و احتمالا فناوری LTE به اپراتورها و فناوریهای قبلی ارایه دهنده خدمات دسترسی به اینترنت چه تغییر مهمی در وضع موجود پدید آورده که این چنین مورد اعتراض قرار گرفته است؟
در پاسخ باید گفت که تاکنون متقاضیان استفاده حرفهای از اینترنت به سهولت امکان استفاده از دسترسی پر سرعت را، البته با کیفیت و قیمت نامناسب، در اختیار داشتهاند، به عبارت دیگر اکثر کسانی که نیاز یا علاقه به استفاده از خدمات اینترنتی داشتند، اگرچه با شرایط نامطلوب، اما به هر روی از امکان دسترسی پرسرعت به اینترنت برخوردار بودهاند، اما ارایه خدمات توسط دو اپراتور جدید به میلیونها مشترکی که تاکنون علاقه یا نیاز به دسترسی پرسرعت به اینترنت در هرزمان و هرکجا نداشتهاند، دریچهای از انبوه امکانات و قابلیتهای فضای سایبر را برروی میلیونها نفر کاربر جدید خواهد گشود. کاربرانی که بخش اعظم آنها نیاز چندانی به استفاده حرفهای از اینترنت نداشتهاند اما با ارایه امکانات جدید از طریق سیم کارتی که قبلا خریداری کردهاند، تشویق و تحریک میشوند تا در رقابت با سایرین امکانات و ابزارهای فضای سایبر را تجربه کنند.
بدین ترتیب اگرچه تغییرات اخیر دسترسی پژوهشگران و کاربران حرفهای به ارتباط پرسرعت با اینترنت را قدری تسهیل خواهد کرد، اما ثقل اثرگذاری آن تشویق و تحریک عموم مردم برای غرق شدن در لذت کاربری ابزارهای سایبری در هرزمان و هرکجا خواهد بود. قابل پیش بینی است که کاربران جدید بیش از هر امکان دیگر به سرگرمیهای فضای سایبر و امکانات تعاملی سهل و ساده آن رویخواهند آورد. دوستان و اعضای خانوادهها ساعات بیشتری را به جای هم صحبتی رو در رو باهم به خیره شدن در مانیتورها و مبادله و مشاهده متن و کلیپهای تصویری کوتاه خواهند گذراند و کودکان و نوجوانان و حتی جوانان و بزرگسالان بیشتر در معرض فریب از طریق روابط سایبری قرار خواهند گرفت. به عبارت دیگر همهگیر شدن امکان تعامل ساده و جذاب در فضای جدید روابط، نسبتها و قواعد جدید اجتماعی پدید آورده و روابط، وابستگیها و سنتهای اجتماعی حاکم را کم رنگ کرده یا دگرگون خواهد ساخت.
اما آیا این همه برای آنکه همین امروز دست به کار شده و مانع لطمه بیشتر به ارزشها و بنیانهای اجتماعی جامعه شویم کافی نیست؟ پاسخ این است «بله» و «نه»!
چنانچه دست به کار شدنمان طریق پاک کردن صورت مساله و به تعویق انداختن دسترسی عمومی شهروندان کشورمان به ابزاری باشد که بیش از 10 سال است مردم جهان از آن بهره میبرند، پاسخ بی تردید منفی است. تا امروز هم بسیار بیش از زمان معقول تدارک زیرساختهای توسعه سایبری را در کشور به تعویق انداختهایم. باید دانست که در آیندهای نه چندان دور دسترسی تقریبا رایگان به ارتباط پرسرعت با اینترنت به سهولت دسترسی به امواج رادیوهای بیگانه برای آحاد جامعه فراهم خواهد شد. ادامه راهبرد محدودیت و ممنوعیت و انسداد برای اپراتورهای ملی در آن زمان دو فاجعه به بارخواهد آورد که هریک به نوبه خود قابل تأمل است:
نخست آنکه عموم کاربران به سرعت استفاده از خدمات محدود و گران اپراتورهای داخلی را رها کرده و به استفاده از خدمات رایگان و با کیفیت اپراتورهای خارجی روی خواهند آورد. پدیدهای که مشابه آن را در اقبال عمومی به اپراتورهای ارتباطی خارجی چون اسکایپ، وایبر، تانگو، واتساپ و امثال آن به عوض خدمات پیامک و پیام رسانهای اپراتورهای داخلی شاهد هستیم. عوارض اقتصادی و امنیتی خارج شدن مدیریت ارتباطات از حاکمیت ملی در چنین شرایطی آنقدر فاجعه بار است که نیازی به تکرار آن نیست.
دوم آن که چنانچه در فرصت محدود باقیمانده آحاد جامعه را از تجربه مواجهه محدود و کسب تجربه و شکل گیری فرهنگ استفاده صحیح از ابزارهای فضای سایبر، محروم کنیم، کاربرانی که در نتیجه ادامه راهبرد انسداد و محدودیت فرصت آشنایی با دنیای وسیع و پرفایده و البته مخاطره سایبر را نداشتهاند، در مواجهه ناگهانی با ارتباط پرسرعت و کاملا بدون محدودیت با اینترنت بسیار بیش از امروز در معرض مخاطرات فرهنگی و اجتماعی قرار خواهند گرفت. فاجعهای که نمونه کوچک آن در خصوص نحوه مواجهه با شبکههای تلویزیونی خارجی اتفاق افتاد و علیرغم هشدار صاحبنظران رویکرد ممانعت در پیش گرفته شد و با شکل نگرفتن سواد رسانهای و ذائقه تشخیص سره از ناسره امروز شاهد اقبال گسترده به شبکههای تلویزیونی خارجی نامطلوب و فجایع فرهنگی و اجتماعی ناشی از آن در کنار عوارض زهرآگین تداوم برخوردهای انتظامی و امنیتی مستمر میان مردم و خدمتگذاران آنها در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی بر سر بشقاب های ماهواره هستیم.
اما چنانچه دست به کار شدن ما به عوض فریاد اعتراض و ممانعت از ارایه خدمات ارتباطی در کشور، که سالها پیش حتی مردم افغانستان و اقلیم کردستان عراق از آن برخوردار بودهاند، متوجه ارتقای آگاهی و توسعه فرهنگ عمومی استفاده از فضای سایبر باشد، پاسخ آن است که حتی لحظهای را نباید از دست داد!
در این رهگذر صاحبان منابر و تریبونهای پر مخاطب و همه آنانی که حرف و فرمانشان در میان مردم خریداری دارد بیش از دیگران در معرض این توقعاند، آقایان به عوض هشدار برای توقف خدمات مخاطبان و مقلدان و مریدان خود را نسبت به مخاطرات فضای سایبر آگاه سازید! مگر در فضای جامعه انواع فساد و فحشا در دسترس نیست؟ آیا باید به این دلیل چون متحجران خروج بانوان از منزل را منع کرد و نیمی از جمعیت را تا پایان عمر درخانه حبس کرد؟
امروز توقع به حق از دغدغهمندان واقعی فرهنگ ایرانی-اسلامی این است که چنانچه در ادعای خود صادقاند، به عوض «کنار گود نشستن» و ایراد گرفتن «آستین بالا بزنند» و بخشی از بار توسعه فرهنگ سایبری را به دوش بکشند.
توجه به نکتهای دیگر نیز بیفایده نخواهد بود؛ علیرغم تکلیف ماده (2) قانون برنامه پنجم توسعه به تهیه پیوست فرهنگی برای طرحهای مهم و جدید و تصویب نظامنامه پیوست فرهنگی در آخرین ماههای تصدی دولت دهم در شورای عالی انقلاب فرهنگی تاکنون هیچ مطالبهای برای اجرای حکم مزبور برای طرحهای کلان در کشور طرح نشده است.آیا طرح «مسکن مهر» که با کشاندن میلیونها نفر از بافت مرکزی شهرها به کلنیهای حاشیهای و توسعه حاشیه نشینی از تهران و چند شهر بزرگ به شهرهای سراسر کشور معضلات فرهنگی و اجتماعی فراوان به همراه خواهد داشت، یا طرح «هدفمند سازی یارانهها» که تقریبا تمام جمعیت کشور را از جهات مختلف تحت تأثیر قرار میدهد به اندازه اضافه شدن دو اپراتور و یک فناوری جدید ارایه خدمات دسترسی به اینترنت واجد اهمیت نبود که صدای اعتراض به لزوم تدوین پیوست فرهنگی پیش از اجرا یا لااقل در حین اجرای آنها به گوش برسد؟
اگرچه غفلت از توجه به عوارض فرهنگی در یک طرح دلیل موجهی برای تسری این
بی توجهی به سایر طرحها نیست، اما اینکه لزوم توجه به عوارض فرهنگی در تمام طرحها به کلی فراموش شده و ناگهان درخصوص اضافه شده دو اپراتور و یک فناوری جدید اینچنین مورد توجه قرار میگیرد قرینهای است که میتواند نشانی از انگیزهها و دلایل واقعی معترضان در به دست دهد.
محمدرضا حدادی-عضو هیات مدیره سازمان نظام صنفی رایانهای استان تهران
فرهنگ با محدودیت ساخته نمیشود
وجود پهنای باند مناسب برای توسعه صنعت آیتی، امری حیاتی است. با افزایش پهنای باند میزان دسترسی عموم مردم به اینترنت افزایش یافته و باعث میشود محصولات آی تی در سبد خانوادهها قرار گیرد و در نتیجه صنعت آی تی از وابستگی بیش از اندازه به دولت رها شده و مانند مابقی صنایع جایگاه مناسب خود را در اقتصاد کشور پیدا کند.
شکی نیست که از همه فناورییها میتوان هم استفاده درست کرد هم استفاده نادرست. در اینکه در استفاده از فناوریهای نوین میبایست به مسایل فرهنگی پیوامون آن نیز توجه لازم را کرد تردیدی نیست اما باید توجه داشت که مسایل فرهنگی را بایست با روشهای فرهنگی پاسخ داد و تجربه نشان داده است که مسایل فرهنگی با ایجاد محدودیت سامان نمییابد.
هر چند به نظر میرسد در رابطه با اینترنت پر سرعت، دغدغههای فرهنگی مسوولان، تحت تاثیر مسائل سیاسی قرار گرفته است و حتی جنبه امنیتی این مساله هم به درستی تببین نشده و بیشتر برگرفته از نگاههای خاص سیاسی است.
حسن یوسف زاده –دکتری فرهنگ و ارتباطات
پیوست فرهنگی لازم است
اینترنت پر سرعت حق طبیعی هر شهروند ایرانی است مشروط به اینکه برای تبعات منفی احتمالی تدابیری اندیشیده شود. پیوست فرهنگی میتواند در این زمینه کارساز باشد اما مشکل اصلی اینجاست که پیوست های فرهنگی را عمدتا افرادی تدوین می کنند که از متن اجرا فاصله دارند و از سوی دیگر در میان برخی از مجریان متاسفانه فهم روشنی از پیوست فرهنگی وجود ندارد.
پیوست فرهنگی یعنی پیش بینی پیامدهای جامعه شناختی آشکار و پنهان سیاستگذاریهای عمومی. در رابطه با اینترنت پر سرعت نیاز به یک پیوست فرهنگی مناسب داریم که متاسفانه تا کنون ارایه نشده است.
حمید ریاحی –عضو تیم مشاوره و طراحی تکفا
استفاده ارزشافزا؛ دغدغه جهانی
توجه کنیم که نظارت کردن با محدود کردن، فرق میکند و اینجا هم کسی مخالف نظارت و کنترل نیست . امروز به نظر میرسد بیش از هر چیز مساله هوچیگری سیاسی مطرح است تا دغدغه واقعی فرهنگی و اخلاقی. هر چند اصلاح فرهنگ و اخلاق اجتماعی حتی با انتخاب رویکرد غیر مغرضانه هم بدون یک نگاه کلان و جامع به حوزههای دیگر از جمله سیاسی و اقتصادی آب در هاون کوبیدن است.
ارزش واقعی اطلاعات در دنیای مجازی صدها میلیارد دلار تخمین زده میشود. اما عدهای هستند که از اینترنت، فقط چت و ارتباط نامشروع و عکسهای غیر اخلاقی را میفهمند و این ارزش را نادیده میگیرند. متاسفانه از نادانی این افراد هم بیشترین سو استفاده در راستای تحریک کردنشان انجام میشود. محدود کردن و کند کردن دسترسی به این منبع تقریبا مجانی که سخاوتمندانه توسط صاحبان اطلاعات در اختیار کاربران قرار داده میشود اشتباه است.
همه دنیا دغدغه استفاده ارزش افزا از اینترنت چه در حوزه اقتصادی و چه اجتماعی را دارند، فقط حدود قدری متفاوت است. مثل تفاوت در قوانین رانندگی و غیره. اما خودشان را ولی و متولی فرد فرد اجتماع در هر زمینهای ندانسته و این معضلات را هم به شدت جامعه ما ندارند. معضلات فرهنگی و اخلاقی محیط مجازی شدیدا ایدئولوژیک و کنترل شده ما به مراتب از محیط اینترنت و شبکههای مجازی برخی از این کشورها بیشتر است.
گویی امروز موضوع استفاده دولت از امکانات و قابلیتهای فاوا نیست. موضوع محدود کردن حق مسلم مردم در استفاده سهل و ارزان از اینترنت پرسرعت است.
حسین طالبی-مدیرعامل شرکت فاوا نفت
توسعه فقط با پهنای باند نیست
معتقدم اگر چه افزایش پهنا باند مهم است، ولی سرمایهگذاری برای کاربرد صحیح و مفید اینترنت در عرصههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مهمتر است.
متاسفانه طی 15 سال گذشته بارها از دولت الکترونیکی، تجارت الکترونیکی، بانکداری الکترونیکی، سلامت الکترونیکی و غیره صحبت شده اما افرادی که امروز اصرار بر توسعه پهنای باند دارند، نگرانی از عدم تحقق این پروژهها ندارند.
افزایش پهنای باند خوب است اما اگر قرار باشد برای برای رد و بدل کردن عکس و فیلم استفاده شود و جنبه سیاسی آن توسط مخالفان و موافقان بحث شود، راه به جایی نخواهیم برد. توسعه در محیط شبکه البته که نیاز به شبکه دارد، اما توسعه نرمافزارهای پیچیده و مهندسی مجدد فرآیندهای سازمانی و بهبود ساختار اجرایی در محیط مجازی که دهها برابر پهنای باند به زمان و هزینه و تخصص نیاز دارد را فراموش کردهایم و تنها دغدغهمان افزایش پهنای باند است. بهتر است به فکر توسعه فاوا به معنای واقعی باشی و در کنار پهنای باند، فریاد توسعه کاربردهای الکترونیکی را هم سر دهیم.
کاربران در شبکه اجتماعی توییتر نیز به بحث و تبادل نظر درباره فواید و مضرات اینترنت پر سرعت پرداختند.
arashzd@
اینترنت پر سرعت همهاش فایدهاست. دسترسی به اینترنت با سرعت مطلوب کاربر و استفاده از محتوایی که مد نظر اونه، سراسر سود هست.
milaad@
ارایه اینترنت پر سرعت به نظر من هیچ ضرری ندارد و باعث میشود زمان کمتری تلف شده و مردم زودتر به هدف خود برسند.
MasoudFatemi@
به نظرم فواید استفاده از اینترنت پر سرعت عبارت است از: ارتباط راحتتر با دیگران از طریق سرویسهای مختلف، افزایش مطالعه افراد چون دسترسی سریعتری دارند، پیشرفت کسبوکارهای آنلاین، استفاده از کانالهای بازاریابی مختلف، ایجاد محتوا در قالب مدیومهای مختلف مثل صدا و فیلم.
amirspx@
ارایه اینترنت پرسرعت همانقدر ضرورت دارد که وجود آب و برق. وجود بستری که دسترسی عموم به اینترنت را برای پیشرفت مهیا کند نهایتا از هر زاویهای که دیده شود مثبت است.
sallar@
ارایه اینترنت پر سرعت ضرر ندارد. فایده است. اینترنت نباید محدود شود. محدودیت باعث پسرفت و عقبماندگی است.
amirorima@
اینترنت پر سرعت ضرر ندارد. فارغ از پرسرعت بودنش، به طور کلی اینترنت برای بچهها، نظارت میخواهد که آن هم توسط والدین آنها باید انجام شود. فواید اینترنت پر سرعت مشخص است؛ ارتباطات و دسترسی به اطلاعات خیلی بهتر
و منطقیتر پیش میرود.
AmirMansoury@
هرچیزی در دنیا فایده و ضرر دارد. در مورد اینترنت پر سرعت، فوایدش بیشتر از مضراتش است. کارآفرینی، شغل جدید و درآمد، کاهش هزینه های زندگی از فوایدش هست.
miladna7@
کسی بخواهد به موارد خلاف شرع و غیره دسترسی داشته باشد، با اینترنت کم سرعت هم میتواند دسترسی داشته باشد.
behnam2k@
به نظرم هیچ ضرری ندارد مگر این که کاربر از آن بد استفاده کند. فواید اما تا دلتان بخواهد دارد؛ هم از نظر علمی و هم از نظر فرهنگی.
ru5e1@
از فواید اینترنت پر سرعت میتوان به کم شدن هزینهها اشاره کرد به اینکه هر کجا هر زمانی میتوانم کارهایم را انجام دهم و اینترنت در دسترس است
OMGsir@
اینترنت پر سرعت خوب است یا بد؟ مثل این است که بپرسید کامپیوتر قویتر ضرر دارد یا فایده؟!
javadOftadeh@
فواید اینترنت پرسرعت قابل مقایسه با مضرات آن نیست. چون همه میدانند فواید آن بیشتر از مضررات است. اما درعین حال باید تحقیق شود.
اینترنت پرسرعت امروز حق شهروندی برای بسیار از کشورهای دنیاست. موتور محرک توسعه کسبوکارهای تحت وب است که نیاز اساسی یک جامعه است.
guildad@
فایده مهماش این است که ارتباطات سریعتر میشود و ضررش هم این است که بیشتر از معمول در دسترس هستی و امکان فرار هم نداری .
MahdiFakhr@
فایده اینترنت پر سرعت این است که موجب پیشرفت اقتصادی میشود. ضررش هم این است که خیلیها فرهنگ استفاده از این محیط را شاید بلد نباشند.
sia_mac@
اینترنت پرسرعت فایدهاش این است که عمر بیهوده هدر نمیرود و ضررش را باید در فرد جستوجو کرد. مثل تیغ جراحی. نمیشود ضررش را به بقیه تعمیم داد.
behradj92@
اینترنت پر سرعت خیلی خوب است ولی به شرطی که قبلش فرهنگ سازی در موردش انجام شود. همه چیز فرهنگ میخواهد، اینترنت هم.به نظرم اگه در مورد اینترنت فرهنگ سازی شود، اینترنت پرسرعت همهاش فایده است و ضرری نداره. هر چیزی فرهنگ خودش را دارد.
AmirNevesht@
فوایدش علاوه بر افزایش شدید دسترسی به اطلاعات، افزایش همدلی و افزایش انعطاف پذیری است.
مضراتش کم شدن تمرکز، دور شدن از مطالعات تخصصی است.
PendarParsa@
از نظر من تنها ضرری که دارد، استفاده بدون آموزش است. جالب اینجاست که نیاز به فرهنگ و آموزش هم تو این زمینه اصلا حس نمیشود.