استفاده از فناوری امواج مغزی در خلق هنر!
در حال حاضر فن آوریهایی نظیر فرمان صوتی اپل (سیری) و کینکت مایکروسافت و فرمان صوتی گوگل وجود دارند که کار کاربر در دادن فرمان به رایانه‌ها را ساده‌تر کنند.
آرزوی بشر در کنترل فن آوریها با کمترین تلاش ادامه دارد. اگرچه در سال 2015 بشر هنوز نتوانسته سیستمی را ارائه کند که به طور کامل ذهن را بخواند، اما در حال نزدیک شدن به سیستمی است که به امواج مغز واکنش نشان می‌دهد.
این ایده اکنون در ذهن بسیاری از دانشمندان وجود دارد. تابستان گذشته اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه بشر در آینده قادر خواهد بود اشیایی نظیر تلفن همراه، رایانه، ضبط خودرو، کنسول بازی، چراغهای داخل منزل و غیره را با استفاده از افکار خود کنترل کند.
امروز کاربرد عملی این فن آوری یک ایده وسوسه انگیز به نظر می‌رسد. اما "نظریه خواندن امواج مغزی" اکنون بیشترین پیشرفت را در بخش غیرمنتظره "هنر" داشته است. این امر ممکن است چندان عملگرایانه به نظر نرسد.
اما معنی رابط کاربری امواج مغزی دقیقا چیست؟ این بحث آنطور که به نظر می‌رسد چندان هم علمی-تخیلی نیست. فرایندهای عادی مغز به فعالیت الکتریکی منجر میشود که دانشمندان چند دهه است که توانسته اند آن را اندازه گیری و نظارت کنند. ثبت این فعالیت الکتروانسفالوگرافی (اتصال انبوهی از حسگرهای سیمی به سر) نامیده میشود.
شرکتهایی نظیر ایموتیو و نورواسکای این حسگرهای سیمی را به یک "هدست نورونی" تبدیل کرده اند. هر زمان دستگاهی ساخته شود که بتواند فعالیت مغز را به صورت دیتا ثبت کند، اطلاعاتی ورودی وجود خواهد داشت که میتوان آن را به نوعی اطلاعات خروجی تبدیل کرد.
چند ماه پیش لیزا پارک از یک هدست ایموتیو برای انتقال اطلاعات به یک الگوریتم تفسیرکننده امواج مغزی استفاده کرد و خود را با اسپیکرهای متصل به ظرفهای فلزی کم عمق پر از آب احاطه کرد. این اسپیکرها به اطلاعات مغزی در شرایط احساسی متفاوت واکنش نشان دادند به این معنی که صداها و آب مواج داخل ظروف به نوعی افکار وی را بازتاب می‌دادند.
موسیقی و پروژه‌های صوتی در مراحل اولیه این نوآوری امواج مغزی تقریبا با اقبال مواجه شده اند. برای مثال پیشتر کاتینکا کلیجن با یک هدست EEG با صداهای تبدیل شده از شرایط ذهنی خود برنامه اجرا کرد و موفق شده در یک وضعیت بسیار عادی با افکار و ذهنیات خود موسیقی تولید کند.