بنویسید FCP بخوانید PAP
وحید صفایی – بایت خراسان : به تازگی تبدیل پروانه‌های شرکت‌های ندا (PAP) به FCP قطعی شده است. شرکت‌های کنونی ندا (ارائه دهندگان اینترنت در ایران) می‌توانند با پرداخت حق امتیاز 20 میلیارد تومانی، مجوز خود را به FCP تبدیل کرده و یا برای همیشه از حوزه فعالیت خود خداحافظی کنند، چرا که در آینده‌ای نه چندان دور، زمان اعتبار پروانه PAP به پایان می‌رسد.
FCPها مجوزهای گسترده‌ای خواهند داشت و تقریبا می‌توانند از همه فناوری‌های موجود و آتی برای ارائه خدمات استفاده کنند. این خدمات به طور خاص شامل اینترنت، دیتا و مکالمه است اما فناوری خاصی را شامل نمی‌شود. به عنوان مثال این شرکت‌ها می‌توانند از فناوری‌های ADSL (با خطوط تلفن فعلی)، فیبرنوری یا حتی خطوط تلفن انحصاری خود (که مجاز به راه‌اندازی آن خواهند بود) به ارائه خدمات اینترنت بپردازند و یا حتی به فناوری‌های بی‌سیم ورود پیدا کنند. به اعتقاد مسئولان سازمان رگولاتوری، این دایره فعالیت گسترده، می‌تواند در آینده به توسعه ارتباطات و افزایش کیفیت خدمات اینترنت منتهی شود.
شرکت‌های خصوصی بیشترین سهم را در اقتصاد جهان دارند و دولت‌ها به دریافت مالیات بسنده می‌کنند. این سیاست با ابلاغ اصل 44 قانون اساسی در کشور ما نیز در پیش گرفته شد اما به خصوص در حوزه ارتباطات به بدترین شکل ممکن اجرایی شد. واگذاری غیررقابتی شرکت مخابرات به عنوان بزرگ‌ترین شرکت دولتی غیرنفتی، تمام شیرینی خصوصی سازی را تلخ کرد و هیچ یک از نتایج متصور از خصوصی سازی این شرکت حاصل نشد و تنها، انحصار دولتی، جای خود را به انحصاری غیردولتی (که به مراتب خطرناک‌تر است) داد.
وزارت ارتباطات پیش از این نشان داده که می‌تواند شرایط را به سمتی پیش ببرد که نتیجه به دست آمده به هیچ وجه شبیه به پیش‌بینی‌ها نباشد چرا که وضعیت ارائه خدمات، قوانین و محدودیت‌ها در کشور ما به هیچ کشور دیگری شباهت ندارد و به همین دلیل، نباید خیلی هم به مجوزهای FCP خوشبین بود.
وضعیت اینترنت در ایران اسفناک است، چون هنوز هم ADSL (که از آن با عنوان اینترنت پرسرعت یاد میشود) یکی از قدیمی‌ترین و کندترین انواع اتصال به اینترنت در جهان، اصلی‌ترین راه اتصال مردم ایران به اینترنت است. در عین حال همین اینترنت بی‌کیفیت یکی از گران‌ترین اینترنت‌ها در جهان نیز هست. آیا رفع محدودیت فناوری، می‌تواند به این وضعیت پایان دهد؟ شاید در نگاه اول پاسخ به این سوال مثبت باشد اما واقعیت این است که تعرفه‌های اینترنت و سقف پهنای باند مجاز برای کاربران، هنوز هم به وسیله وزارت ارتباطات تعیین میشود و فراتر از آن، هنوز هم شرکت ارتباطات زیرساخت (یکی از معاونت‌های وزارت ارتباطات) وارد کننده انحصاری پهنای باند کشور است. صرف نظر از این که شرکت‌ها با استفاده از چه فناوری‌هایی به ارائه اینترنت مشغول هستند، دست آخر باید پهنای باند خود را از طریق شرکت زیرساخت تامین کنند. در حال حاضر همه شرکت‌های ندا، شرکت مخابرات، اپراتورهای تلفن همراه و هر شرکت دیگری که به هر نحوی اینترنت ارائه می‌دهد، مشتری زیرساخت هستند و در تعرفه‌گذاری و نوع و کیفیت خدمات خود، از قوانین رگولاتوری تبعیت می‌کنند.
در واقع اقدام اخیر رگولاتوری برای ارائه مجوزهای FCP با قیمت 20 میلیارد تومانی، بیشتر از این که شبیه به حرکتی امیدبخش برای بهبود اینترنت در آینده باشد، به نوعی کسب درآمد از طریق فروش مجوز شباهت دارد. شرکت‌های ندا نیز این مبلغ را پرداخت می‌کنند و مجوز FCP دریافت خواهند کرد و البته بدون این که شاهد هیچ نوع تغییری باشیم، همچنان به ارائه خدمات ADSL خواهند پرداخت. برای مردم نه خانی آمده و نه خانی رفته است و تنها از این به بعد به جای شرکت‌های ندا می‌توانیم بگوییم شرکت‌های FCP!