آی‌پد پنج ساله شد
پنج سال پیش در چنین روزهایی مردم جهان شگفتزده از معرفی و حضور یک محصول جدید در دنیای فناوری بودند. نخستین نسل آی‌پد روز سوم آوریل سال ۲۰۱۰ به فروش رفت و از این زمان یکی از بزرگ‌ترین و انقلابیترین محصولات تکنولوژی وارد بازار شد.
در صبح این روز تعداد زیادی از مردم در صف خرید آی‌پد ایستاده بودند و انتظار در دست گرفتن این محصول را میکشیدند. مهم‌ترین سوالی که در آن روزها پرسیده میشد این بود: آیا مردم به محصولی احتیاج دارند که نه تلفن هوشمند است و نه لپ‌تاپ و جایی در وسط این دو محصول قرار میگیرد؟
از آن زمان تاکنون ۲۲۵ میلیون آی‌پد فروخته شده و در سالهای اخیر فروش آی‌پد از کامپیوترهای شخصی هم جلو زده است.
از پنج سال قبل تاکنون دارندگان آی‌پد در هنگام صبحانه ایمیلهای خود را روی آن میخوانند، شبها روی آن فیلم میبینند و کتاب میخوانند و بسیاری در طول روز از آن برای بازی و سرگرمی استفاده میکنند. آی‌پد خیلی زود جای خود را به عنوان یک محصول مهم در بازار تکنولوژی باز کرد و باعث ایجاد یک رده محصولی جدید در دنیای کامپیوتر شد. در آن زمان منتقدان بسیاری آن را یک محصول شکست خورده میدانستند و حتی نام آن را مسخره کردند اما خیلی زود بسیاری از برندهای سازنده موبایل متوجه شدند که آنها هم باید یک تبلت شبیه آی‌پد داشته باشند. این آغاز جهان تبلت‌ها بود.
آی‌فون و آی‌پد مهم‌ترین محصولات
معرفی شده توسط استیو جابز بودند. او در جریان معرفی آی‌پد نسل نخست گفت: استراتژی اپل بسیار ساده است. ما میخواهیم یک کامپیوتر عالی را در چیزی به اندازه کتاب قرار دهیم تا بتوانید آن را با خود حمل کنید. آی‌پد چیزی است که در کمتر از ۲۰ دقیقه میتوانید کار کردن با آن را یاد بگیرید. با وجود همه تعریف و تمجیدها و بازاریابی مشهوری که استیو جابز روی آی‌پد داشت خود او اجازه استفاده از آی‌پد را به فرزندانش نمیداد. جابز در پاسخ به پرسش خبرنگار نیویورک تایمز در این باره گفته بود: آنها (از آی‌پد) استفاده نکردهاند. ما آنها را در استفاده از تکنولوژی در منزل محدود کردهایم.
با این حال صحبتهای منتشر شده با استیو جابز در سال ۱۹۸۳ نشان‌دهنده این است که مدیرعامل سابق اپل از آن زمان تاکنون در پی ساخت تبلت بوده و این محصول حاصل یک اتفاق سریع ولحظه‌ای نبوده است. استیو جابز اما در گفت و گو با والتر ایسکسون که در کتاب خاطراتش منتشر شد، به او گفت که در شبی که آی‌پد معرفی شد دچار افسردگی شدید شد چراکه به گفته او بیش از هشتصد ایمیل اعتراضی به مدیرعامل اپل ارسال شده بود. بسیاری از آنها به گفته جابز به نداشتن USB اعتراض کرده بودند یا حتی از نام آن ایراد گرفته بودند و جابز هم البته تا جایی که توانسته بود جواب آنها را داده بود.
پافشاری روی سایز
نخستین آی‌پد با سایز 7/ 9 اینچی وارد بازار شد و پس از مدتی این موضوع باعث انتقاد شد. آی‌پد نه به اندازه کافی کوچک بود که در جیب جای بگیرد ونه به اندازه کافی بزرگ که بتوان از آن برای کارهای اداری استفاده کرد. از طرفی وزن نخستین آی‌پد نیز بسیار سنگین بود. مدت‌ها طول کشید تا اپل قانع شود که دوستداران آی‌پد میتوانند آی‌پد کوچک‌تری هم در اختیار داشته باشند و این باعث ایجاد آی‌پد مینی شد.
این موضوع را که چرا اپل با وجود انتقادها و کنایههای رقبا حاضر به کاهش سایز صفحه نمایش آی‌پد نمیشد به استیو جابز نسبت میدهند. جابز از آی‌پد هفت اینچی متنفر بود و در سخنرانی‌ها و مصاحبههای خود مرتبا میگفت که بهترین سایز برای یک تبلت 7/ 9 اینچ است. سایزی که هم بتوان روی آن فیلم مشاهده کرد و هم کتاب خواند و هم صفحات وب را مرور کرد.
نخستین آی‌پد و نسل‌های بعدی
آی پد نسل نخست محدودیتهای زیادی داشت. به جز وزن زیاد و کیفیت صفحه نمایش نسبتا پایین و سرعت پردازنده کم (در مقایسه با آیپدهای امروزی) دوربین هم نداشت. آی‌پد نسل اول با وجود اینکه توجه بسیاری را به سمت خود جلب کرد، اما در نسل بعدی دچار تحولات گستردهای در طراحی خود شد. در آی‌پد ۲ از پردازنده دوهستهای A5 استفاده شد و دوربین VGA جلو و دوربین 720 پیکسل پشتی مورد استفاده قرار گرفت.
در نسل سوم آی‌پد صفحه نمایش رتینا کیفیت بهتری را از نظر تصویر به همراه آورد و پردازنده چهارهستهای هم سرعت آی‌پد را به نحو قابل توجهی افزایش داد. همچنین امکان پشتیبانی از شبکه LTE و دوربین پنج مگاپیکسلی در این نسل به آی‌پد اضافه شد که امکان اتصال با سرعت بالاتر به شبکههای مخابراتی ایجاد شد. در نسل چهارم آی‌پد پردازنده A6X سرعت را باز هم افزایش داد. آی‌پد ایر از پردازنده A7 استفاده کرد و در کنار آن پردازنده M7 برای پردازش حرکتی در آن قرار گرفت.
آی‌پد ایر ۲ به پردازنده A8X مجهز شد و پردازنده حرکتی آن نیز M8 در آن قرار گرفت و دوربین هشت مگاپیکسلی کیفیت عکاسی و فیلمبرداری آن را ارتقا داد. همچنین در این نسل تاچ ای دی یا سنسور ثبت اثر انگشت به آن اضافه شد و البته در کنار اینها دیزاین آن نیز باریکتر و سبکتر شد. آی‌پد مینی هم دارای سه نسل است. نسل نخست آن 9/ 7 اینچ است و بسیار شبیه آی‌پد ایر ۲ است. آی‌پد مینی ۲ به صفحه نمایش رتینا مجهز شد و پردازنده A7 روی آن قرار گرفت. آی‌پد مینی ۳ با پردازنده بهتر به سیستم اثر انگشت و دوربین ۸ مگاپیکسلی مجهز شد. مروری بر نسل‌های مختلف آی‌پد نشان‌دهنده بهبود کیفیت و سرعت این محصول در هر سال است.
خداحافظی با فلش
تا چند سال قبل تکنولوژی فلش (FlASH) برای دیدن فیلم روی وب استفاده میشد. بسیاری از کاربران مجبور به نصب نرمافزار مخصوص برای دیدن فیلمها یا سایتهایی بودند که با فلش درست شده بودند. آی‌پد اما همانند آی‌فون فلش را پشتیبانی نمیکرد. بسیاری به اپل خرده میگرفتند که در این محصول فلش را نادیده گرفته و این باعث نقص در این محصول و دیگر محصولات اپل شده است. اما اپل کاری انجام نداد و یکسال بعد شرکت ادبی (سازنده فلش) خود را از بازار موبایل کنار کشید و جا را برای HTML5 باز کرد که به مراتب بهتر بود. امروزه دیگر فلش بسیار کم در سایتها به‌کار میرود. چرا؟ استیو جابز زمانی در یک وبلاگ در این زمینه صحبت کرد. او گفت که فلش در دوره PC ساخته شده و برای آن دوران است و نه دوره موبایل. به گفته جابز در دوره موبایل نیاز به دستگاههایی با انرژی کم، لمسی و مبتنی بر استانداردهای وب است، جایی که فلش در آن جایی ندارد.
تغییر جهان تبلت‌ها
آی‌پد توانسته دنیای تبلت‌ها را دگرگون کند، هر چند این محصول یک نوآوری در زمینه تبلت‌ها به شمار نمیرفت و پیش از این نیز مایکروسافت و برخی برندهای دیگر به ساخت تبلت روی آورده بودند، اما تکنولوژی لمسی مورد استفاده در آی‌پد باعث شد یک شکل جدید در دنیای تبلت‌ها ایجاد شود. طی این سال‌ها هم آی‌پد و هم تبلت‌ها دچار تغییرات گستردهای شدهاند و هرچند با افزایش اندازه صفحه نمایش تلفنهای همراه تقاضا برای تبلت‌ها هم کاهش یافته و همین باعث کاهش فروش آی‌پد هم شده اما مدیران اپل معتقدند که دوره استفاده از آی‌پد باعث این کاهش فروش شده و تقاضا برای این محصول همچنان وجود خواهد داشت. به گفته آنها آی‌پد آنقدر محصول خوبی است که کسی بعد از خرید آن یکسال بعد آن را ارتقا نمیدهد و حداقل برای چند سال از این محصول استفاده میکند.