واشنگتن پست در گزارشی از تلاش ایران برای توسعه تکنولوژیهای ارتباطی نوشت: ایران بهدنبال بلندپروازیهای خود در فضای مجازی و مطرح ساختن خود بهعنوان یک قدرت تکنولوژیک احتمالی در منطقه استراتژیک خاورمیانه است.
واشنگتن پست طی گزارشی نوشت: در حالی که قدرتهای جهانی در تلاشاند تا برنامه هستهای ایران را محدود کنند، جمهوری اسلامی بهدنبال بلندپروازیهای خود در فضای مجازی و مطرح ساختن خود بهعنوان یک قدرت تکنولوژیک احتمالی در منطقه استراتژیک خاورمیانه است.
ایران در سالهای اخیر یک ارتباط دادهای جدید و با ظرفیت بالا با اروپا ایجاد کرده و خدمات اینترنتی نسلهای سوم و چهارم را به میلیونها مشتری ارائه داده است. ایران همچنین به یکی از مشتریان مهم آدرسهای آیپی تبدیل شده است.
کارشناسان غربی این تغییر و تحولات را نشانهای از تلاش این کشور برای ارتقای توانمندیهای خود در زمینه جنگهای سایبری نمیدانند. بلکه آنها معتقدند سرمایه گذاری در حوزه فنآوریهای غیرنظامی میتواند ایران را مدرنتر ساخته و بهخصوص در صورت دستیابی به یک توافق هستهای، اقتصاد این کشور را باز کند.
برخی تحلیلگران این گامهای تکنولوژیک، کنار مذاکرات هستهای را نشانهای میدانند مبنی بر اینکه روحانی تمایل دارد روابط کشورش با جهان خارج را پس از سالها گوشهگیری عادی سازد.
بر اساس اعلام شرکت دین، که در زمینه تحلیل عملکرد اینترنتی کشورها فعالیت دارد، شرکتهای ایرانی طی 15 ماه گذشته بیش از یکمیلیون آدرس آیپی خریداری کردهاند. با احتساب قیمت حدود 10دلاری برای هر آدرس آیپی، میتوان این سرمایهگذاری دولت ایران را تلاشی برای آسانتر کردن ارتباطات برخط برای شهروندان این کشور ارزیابی کرد.هرگونه پیشرفت در این کشور موجب نگرانیهایی در غرب میشود. اما کارشناسان میگویند، خرید آیپیهای جدید از سوی ایران یا ارتقای خدمات دادهای تلفن همراه هیچ خطر جدیدی را در پی ندارد.
ریچارد نفیو، یکی از مقامات سابق وزارت امور خارجه آمریکا که زمانی مسوولیت نظارت بر تحریمهای آمریکا علیه ایران را بهعهده داشت و هم اکنون در مرکز سیاستهای انرژی جهانی در دانشگاه کلمبیا فعالیت میکند، در این باره گفت: «حس من این است که این نه تنها اقدام خوبی است، بلکه یک اقدام عالی است».
ایران بهرغم فشار اقتصادی، کاهش ارزش پول ملی و افزایش تحریمهای بین المللی، سرمایه گذاریهایی را انجام داده است. تحریمهای غرب بهطور کلی تجارت در زمینه وسائل ارتباطی فردی را مجاز میداند تا ایجاد یک جامعه ارتباطاتی آزادانهتر کمتر از استانداردهای جهانی بوده است.
فیلیپا گیل، استاد رشته کامپیوتر دانشگاه استونی بروک نیز گفت: «واقعیت این است که خرید آدرسهای آیپی توسط آنها بدان معناست که آنها میخواهند در اینترنت جهانی حضور داشته باشند. این نشانه خوبی است که آنها میخواهند ارتباطاتشان را گسترش دهند».
کمبود آدرس آیپی بین کشورهای غیرغربی که دیرتر از دیگران به شبکه اینترنت پیوستهاند یک مشکل مشترک است. آمریکا دارای 1.6میلیارد آدرس آیپی است که هر شهروند این کشور میتواند 5 ارتباط جداگانه اینترنتی داشته باشد. ایران کمتر از 11میلیون آدرس آیپی دارد، یعنی تنها یک آدرس برای هر 7 ایرانی و این توانایی ارتباط با اینترنت را محدود میسازد.
ایران اخیرا 85 خرید مجزا داشته که عمدتا از شرکتهایی در رومانی بوده است. خریداران عمده دیگری نیز از خاورمیانه در بازار آدرسهای آیپی حضور دارند که از جمله میتوان به عربستان و امارات اشاره کرد. الویس ولیا کارشناس یک شرکت اینترنتی در لاسوگاس گفت: «این مثل داد و ستد نفت در برابر آدرس آیپی میماند». بیل وودلاک، کارشناس شبکه در سانفرانسیسکو در این باره اظهار داشت: «آنها هر کاری میکنند تا مثل ما باشند. آنها تلاش دارند در سریعترین زمان ممکن، تا جایی که میتوانند ارتباط اینترنتی ایجاد کنند».