تکامل مایکروسافت در سال های اخیر و گام برداشتنش در مسیرهای تازه، آن را بیش از هر زمان دیگری به اپل نزدیک کرده است. همانگونه که روزی ویندوز، مک را کپی کرد، حال کمپانی ویندوز ساز، ایده فروش موبایل و تبلت های خودش را همانند اپل عملی می کند، آپدیت های رایگان نرم افزاری را نیز شروع نموده و فروشگاه های فیزیکی خرده فروشی بسیاری را نیز افتتاح کرده است.

اصلی ترین فروشگاه فیزیکی مایکروسافت نیز حتی صرفا چند خیابان با فروشگاه اپل استور که در خیابان پنجم شهر نیویورک قرار گرفته و با نماد یک مکعب مزین شده، فاصله دارد. اما، این شباهت ها، کپی برداری ها و حتی نزدیکی های جغرافیایی را که کنار بزنید، در پس پرده با یک تفاوت دیدگاه بزرگ رو به رو خواهید شد؛ رنگ استراتژی ها، دیگر مثل سابق با یکدیگر همخوانی ندارد.

اپل آینده محصولات الکتریک را در شخصی سازی هر چه بیشتر آنها می بیند؛ دست کم این وعده ای است که ساعت هوشمند شرکت یاد شده از روز اول آن را شعار داده؛ ساعتی که آمده تا رابطه ای نزدیک و هوشمندانه تر با کاربر خود ایجاد کند. مایکروسافت از طرف دیگر، «تجربه های شخصی» را از «محصولات شخصی» برتر می داند؛ همانگونه که می بینید، دیدگاه ها به شکل دراماتیکی متفاوت شده اند. نکته مثبت آن است که البته هر دو نقطه نظر، می توانند در کنار یکدیگر به یک همزیستی مسالمت آمیز بپردازند. ایده های هر دو کمپانی و از سوی دیگر هدف هایشان، آنقدر از هم فاصله دارد که اکنون اپل و مایکروسافت بیش از هر زمان دیگری قابلیت همکاری با یکدیگر را پیدا کرده اند؛ دو غول بزرگ دنیای تکنولوژی را حال می توان مکملی برای یکدیگر دانست.

رقابت اپل و مایکروسافت با هم، همواره یکی از جذابیت های دنیای تکنولوژی بوده است؛ سرفس در برابر آیپد، Zune در برابر آیپاد، پی سی در برابر مک و… . همواره هر دو غول دنیای فناوری بر سر یک هدف و به چنگ آوردن بخش بیشتری از مشتریان با هم به جنگ مشغول بوده اند. اکنون ولی مایکروسافت به برتری اپل و گوگل به عنوان برنده و غالب بر کارزار اسمارت فون ها اذعان دارد و با چنین شرایطی است که می توان بهترین همکاری این دو شرکت را در یک دستگاه مشاهده کرد. نوعی از همکاری که نمونه اش را در کنفرانس بیلد ۲۰۱۵ دیدیم؛ افزونه ی اپ Uber برای Outlook در یک آیپد به نمایش درآمد.

اپل صرفا به یک پیوستگی ظریفانه به نام Continuity در iOS و OS X قناعت ورزیده.
مایکروسافت هرچه در چنته دارد را به کار گرفته تا دیوار میان محصولات موبایلی مختلف و پلتفرم ها را ویران کند. شرکت مورد بحث همچنین نشان داد که چگونه توسعه دهندگان می توانند اپ های خود را به پلتفرم ویندوز فون بکشانند. بلندپروازی های سخت افزاری مایکروسافت در دوران نادلا بسیار بیشتر از دوران بالمر شده اند؛ هدف کلی و نهایی مایکروسافت هم عمومیت و پیوستگی همه اپلیکیشن ها در همه پلتفرم ها و در همه دستگاه هاست. در حالیکه اپل صرفا به یک پیوستگی ظریفانه به نام Continuity در iOS و OS X قناعت ورزیده است. بله، حال می توان با مک، به تلفن پاسخ گفت یا جواب پیامکی را داد اما، فقط در حالی صاحب یک آیفون باشید؛ پیوستگی اپل نه به درد کاربران اندروید می خورد و نه ویندوزفون.

ساعت اپل؛ جذاب ترین «وسیله جانبی» برای آیفون.
اپل قابلیت های نرم افزاری و سرویس های جدید خود را به شکلی به محصولات خود می فرستد که آنها را سایر پلتفرم ها کاملا بیگانه سازد، سیاست مایکروسافت اما دقیقا برعکس است. شرکت ساکن کوپرتینو عاشق به نمایش کشیدن سخت افزار، نرم افزار و سرویس های مقایسه نشدنی اش با سایر شرکت هاست اما وقتی به گزارش های مالی که از سوی این کمپانی منتشر می شود دقت کنید، متوجه خواهید شد که اپل، این روزها شرکتی سخت افزاری شده و درصد بالایی از درآمدش را به واسطه فروش محصولات به دست می آورد، نه سرویس ها یا بخش نرم افزاری. هر اقدامی که اپل انجام می دهد، در جهت فروش آیفون، آیپد و مک بیشتر است – حتی از ساعت اپل می توان به عنوان جذاب ترین «وسیله جانبی برای آیفون» نام برد.

درحالی که اپل به شکل مداوم در پی فروش سخت افزار بیشتر است، مایکروسافت توجه خود را به سوی جذب بیشتر کاربران معطوف نموده. عرضه رایگان آفیس برای iOS و اندروید اگرچه در ابتدا عجیب به نظر می آمد اما حالا برنامه های بلند مدت مایکروسافت را به تصویر می کشد که چگونه در تلاش برای جذب بیشتر کاربران و عادت دادن آنها به استفاده از پکیج نرم افزاری آفیس است؛ این شرکت با ارائه رایگان آفیس برای پلتفرم های دیگر اگرچه منبع درآمد بالایی را برای رقبا ایجاد نمود اما همه نکات و آینده نگری ها، با ریزبینی نادلا-گونه ای سنجیده شده اند.

عبارت «پلتفرم» این روزها انقدر برای مسائل مختلف به کار رفته که دیگر به نظر کاربران بی معنی می رسد؛ یا دست کم دیگر کسی متوجه نیست مدیران دره سیلیکون از چه سخن می گویند. بیایید این عبارت را در دنیای تکنولوژی معنی کنیم؛ پلتفرم به هرگونه فضایی گفته می شود که بتوانید آن را به حدی جذاب کنید، که دیگران حاضر باشند برای استفاده  از آن-کرایه آن-، پول صرف کنند.
عبارت پلتفرم این روزها زیاد به گوش می رسد.

اپ استور و آیفون، هر دو بخش دیجیتالی و فیزیکی پلتفرم اپل را تشکیل می دهند. جرقه هایی درخشان که خیل عظیمی از کاربران مشتاق به استفاده از آنها هستند؛ این همان چیزیست که مایکروسافت این روزها سخت در تلاش برای رسیدن به آن است. قرار دادن ویندوز بر قله همین ایده ها و عرضه رایگان پلتفرم نرم افزاری ویندوز نیز بهایی است که مدیرعامل کمپانی ساکن ردموند برای همین امر می پردازند. اما نباید از خاطر برد که در زمان استیو بالمر، مایکروسافت گرایش بیشتری به طرح و ایده های اپل برای تجارت داشت اما تحت نظر نادلا، مایکروسافت بیشتر به سال های درخشان گوگل شباهت پیدا کرده و سعی دارد از سرویس ها کسب درآمد کند.

آینده تکنولوژی های شخصی به «موبایل» خلاصه می شود. برای اپل، موبایل به معنای «یک دستگاه» بوده در حالی که برای مایکروسافت، موبایل به معنای تجربه کاربری یکسان در همه دستگاه های همراه است. مهم نیست که آن موبایل، ویندوز فون، آیفون و یا اندروید باشد؛ پلتفرمی که بر روی اسمارت فون ها قرار گرفته صرفا برای مایکروسافت دریچه ایست برای رسیدن به فضای ابری و پردازش آن. حتی دیگر کامپیوترها نیز برای مایکروسافت ارزشی ندارند، در حالی که اپل همچنان حسابی ویژه روی مک هایش باز می کند.
پلتفرم اپل در دستان ماست؛ پلتفرم مایکروسافت در آسمان.

این دوگانگی، بیانگر نقطه ایست که هر کدام از این دو کمپانی بر رویش تمرکز نموده؛ اپل به دنبال نازکتر، سبکتر، بهتر و همچنین سریعتر شدن محصولاتش است، در حالی که مایکروسافت به بلندپروازی هایش با هولولنز می اندیشد. یک پلتفرم در دستان کاربران جای گرفته، دیگری در آسمان و ابرها. یکی سودآوری خود را با فروش بسیار بالای گجت ها به اثبات رسانده و دیگری، همه ارزش های پیشین اش را جا می گذارد تا وجود تازه اش را به اثبات برساند.