دستگاهی که قفل رمزها را 30 ثانیه‌ای باز می‌کند
یک هکر، موفق به ساخت دستگاه چاپ سه بعدی شده که می‌تواند قفلهای رمزی را در کمتر از 30 ثانیه باز کند.
سامی کامکار، پژوهشگر امنیت رایانه و هکر، یک نقص را در طراحی قفلهای رمزی Master Lock پیدا کرد و سپس یک دستگاه چاپی سه‌بعدی را برای رمزگشایی آن طراحی کرده است.
کامکار با اندازه‌گیری دقیق چگونگی تعامل صفحه مدرج با زنجیر، دریافت که می‌توان ترکیب رمزی قفل را در هشت حرکت بدست آورد. با این وجود، این کار تا حدی مشکل بوده و نیاز به استفاده از چند نرم‌افزار داشت، از این رو، کامکار دستگاه Combo Breaker خود را طراحی کرد.
در این دستگاه، یک موتور پله‌ای صفحه مدرج را چرخانده، همزمان یک سروو موتور برای بازکردن مکانیزم تلاش می‌کند و تراشه آردوینو نیز کارهای ریاضی مورد نیاز را انجام می‌دهد.
کامکار که مدعی است می‌توان این دستگاه را با کمتر از 100 دلار ساخت، اظهار کرد: Combo Breaker یک دستگاه موتوردار باتری‌خور چاپ سه‌بعدی مبتنی بر آردوینو است که می‌تواند هر نوع قفل رمزی Master Lock را در کمتر از 30 ثانیه باز کند.
آردوینو یک ریزکنترلگر است که می‌تواند برای اجرای نرم‌افزار مورد استفاده قرار بگیرد و در اصل، یک رایانه کوچک محسوب میشود.
محفظه بیرونی که موتورها و تراشه را در بر گرفته و به ارائه یک ارتباط محکم با قفل رمزی می‌پردازد، با استفاده از یک چاپگر سه‌بعدی ساخته شده است.
این دستگاه کدشکن تنها جنبه تفریحی دارد و برای سارقان حرفه‌ای قابل استفاده نیست؛ زیرا تنها بر روی یک نام تجاری قفلهای رمزی ارزان قیمت کار می‌کند.
سامی کامکار 29 ساله پیش از این نیز خبرساز شده است. در ماه ژانویه سال جاری، وی یک شارژر یو‌اس‌بی طراحی کرد که می‌توانست هر چیزی که فرد در زمان اتصال آن به صفحه کلید بر روی آن تایپ می‌کرد را ردگیری کند.
وی همچنین برای ساخت یک پهپاد سفارشی موسوم به SkyJack شناخته شده است که به آن امکان جست‌وجوی سیگنال‌های بی‌سیم دیگر پهپادها و کنترل آنها را حین پرواز می‌دهد.
کامکار توانست با این نرم‌افزار، پهپادهای Parrot را تحت کنترل کنترلگرهای خود درآورد.
کامکار همچنین موفق شد ردیابی غیرقانونی تلفن همراه که بر اساس آن، دستگاههای تلفن آیفون اپل، آندروید گوگل و ویندوز فون مایکروسافت به انتقال داده‌های جی‌پی‌اس و وای‌فای کاربران به شرکتهای مادر می‌پرداختند را کشف کند.
تحقیقات وی در زمینه تلفن همراه منجر به مجموعه‌ای از دادخواست‌های کلاس اکشن (دعوای گروهی) علیه این شرکتها و یک جلسه دادرسی حفظ حریم خصوصی در ساختمان کنگره آمریکا شد.