۵۷ درصد از مردم جهان آنلاین نیستند
کمیسیون پهنای باند سازمان ملل متحد در گزارش جدید خود اعلام کرد بیش از نیمی از جمعیت جهان هنوز آفلاین بوده و به صورت دائم به اینترنت دسترسی ندارند.
گزارش این کمیسیون نشان می‌دهد درحال حاضر 4.2 میلیارد نفر، برابر 57 درصد از جمعیت جهان به صورت مداوم اینترنت دسترسی نداشته و آفلاین هستند. به طور کلی میزان دسترسی به اینترنت در سال 2014 با رکودی 8.6 درصدی و در سال 2015 با رکودی 8.1 درصدی مواجه شده‌است.
کاهش میزان دسترسی به اینترنت در دورانی که همه از طریق گوشی‌های موبایل خود آنلاین هستند و در شرایطی که این ابزار ارتباطاتی به طور کلی سبک زندگی انسان‌ها به ویژه جوانان را متحول ساخته‌است، کمی دور از ذهن به نظر می‌آید.
نزدیک به 70 درصد از مشترکان موبایلی و ثابت اینترنت در قاره‌های آمریکا و آسیا پاسیفیک متراکم شده‌اند. اگرچه این گزارش پیش‌بینی کرده‌است که تا سال 2021 نزدیک به 60 درصد از جمعیت جهان آنلاین خواهد‌بود، شکاف میان کشورهای فقیرتر و ثروتمند‌تر برجا خواهد ماند مگراینکه راهکاری برای پرکردن این شکاف ایجاد شود.
کشورهای درحال توسعه به اندازه کشورهای توسعه‌یافته در پذیرش اینترنت از خود اشتیاق نشان نمی‌دهند. رشد مخاطبان در مناطق مختلف با تنوع زبانی از قبیل آفریقا، هندوستان و جنوب شرق آسیا همچنان برای فراگیری اینترنت چالش ایجاد می‌کنند زیرا بیشتر زبان‌های جهان در فضای آنلاین جایگاهی ندارند.
موانع زبانی
اینترنت بیشتر برای آنهایی کارایی دارد که زبان انگلیسی را می‌شناسند. بیش از نیمی از وب‌سایت‌های موجود در جهان به زبان انگلیسی هستند. زبان‌های اروپایی مانند اسپانیایی، فرانسه،المانی و همچنین زبان ژاپنی در کمتر از پنج درصد از وب‌سایت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و زبان برخی از اقوام مانند زبان سواحیلی و هندی در کمتر از یک دهم درصد از وب‌سایت‌ها به کار گرفته می‌شوند.
فیس‌بوک به تازگی از 100 هزار صفحه ویکی‌پدیا برای یک مطالعه استفاده کرده و دریافته‌است تنها 53 درصد از جهان به زبان محلی خود به اطلاعات ویکی‌پدیا دسترسی دارند. این شبکه اجتماعی نتیجه می‌گیرد درصورتی که 40 زبان دیگر به این دانشنامه آنلاین افزوده شود، 80 درصد از جهان قادر خواهند بود به اطلاعات آن دسترسی پیدا کنند.
یک شبکه چند زبانه تنها راهکاری است که امکان دسترسی،درک و استفاده از محتوای موجود در اینترنت را برای همگان فراهم خواهد‌آورد.
متعادل‌سازی سود
در ظاهر به نظر می‌آید ایجاد زیرساختار‌های اینترنتی در بیشتر مناطق حومه شهری و کم‌جمعیت دشوار است، اما شرکت‌های اینترنتی از متصل ساختن انسان‌ها به یکدیگر سود کلانی به دست می‌آورند. اینترنت یکی از خدماتی است که هدف آن درآمد‌زایی است. گزارش کمیسیون پهنای باند سازمان ملل پیشنهاد می‌دهد کشورها باید برنامه ملی پهنای باندی را تعریف کنند و برای گنجاندن تعداد بیشتری از مردم در فضای آنلاین،اینترنت مقرون‌به‌صرفه‌تری را عرضه کنند.
حتی اگر جنبه تجاری اینترنت چندان قانع‌کننده نباشد، رقابت برای افزایش دسترسی به وب تنها برسر تماشای ویدیوهای جذاب از گربه‌ها و یا حضور در مجادله‌های توئیتری نیست، اینترنت ابزاری برای بهبود فرصت‌هاست. در جوامع برون‌شهری،جایی که شاید تجارت برای تامین‌کنندگان خدمات با رشد آنی مواجه نشود، سرمایه‌گذاری یا مداخله‌های عمومی می‌تواند به شرکت‌های خصوصی در ادامه تجارتشان بدون تقبل خسارت مالی کمک کند.
فرصت‌های برابر
در کشورهای فقیرتر، میزان اتصال زنان به اینترنت نسبت به مردان 25 درصد کمتر است و این شکاف جنسیتی در برخی مناطق از آفریقا به بالای 50 درصد می‌رسد. همچنین میزان مالکیت موبایل در میان زنان در این مناطق از مردان کمتر است. برای زنانی از بخش‌های کم‌درآمد و متوسط جوامع قابل دسترس بودن اینترنت می‌تواند روزنه‌ای به زندگی بهتر باشد. با دسترسی به اینترنت زنان می‌توانند آگاه‌تر شده و به مشاغل دسترسی پیدا کنند و حقوق خود در فضای اجتماعی و شخصی را فرابگیرند.