سامانه شمارهای یا دیجیتال،نوعی کدگذاری است که در آن دادهها با کمک مقدارهای گسسته (معمولاً با کمک شمارههای صفر و یک) مشخص می شوند.
تعاریف سیستمی
سامانه شمارهای یا دیجیتال،نوعی کدگذاری است که در آن دادهها با کمک مقدارهای گسسته (معمولاً با کمک شمارههای صفر و یک) مشخص میگردند. برعکس در سامانههای قیاسی (آنالوگ) دادهها بصورت پیوسته ارایه میگردند. روش دیجیتال پایه سامانههای رایانهای امروز است. همچنین بسیاری از سیستم هایی که در گذشته بصورت آنالوگ به بازار ارایه می شدند، هم اکنون بصورت دیجیتال به بازار ارایه میگردند. مانند تلویزیون، دستگاه ضبط و پخش صدا، دریافتگر ماهواره و …
جهانی شدن
پخش رادیویی دیجیتال(Digital Audio Broadcasting)که بیشتر با مخفف DAB به کار برده میشود، یک استاندارد برای پخش دیجیتال صوت است. نام اولیه این استاندارد Eureka-147 بود. هدف از طراحی این استاندارد، دست یافتن یک سیستم پخش صدایی با کیفیت بالاتر از FM بود، ولی عملاً در اکثر کشورهایی که از این سیستم استفاده میکنند کیفیت FM از این سیستم بیشتر است. برای بهتر کردن سیستم، سیستم DAB+ در سال ۲۰۰۶ پیشنهاد شد. در این سیستم پیشنهاد شده به جای استفاده از کدک قدیمی لایه دوم MPEG 1، از کدک AAC استفاده میشود.(AAC یا رمزگذاری پیشرفته صوتی یک نوع فرمت فایل های صوتی می باشد که عموماً در اینترنت از آن استفاده می شود و تقریباً یک نوع جایگزین برای فایل های MP3 می باشد که در عین حال کیفیت بالا و حجم کمی دارد انواع جدید آن AAC+ و AAC++ می باشد)
در سامانههای پیوسته(آنالوگ)، دادهها، علائم و یا امواج، بصورت بازه پیوستهای از اندازهها ارائه میشوند. مثلاً در یک نمایشگر آنالوگ سیاه و سفید، رنگ هر نقطه از صفحه بجای آنکه با کمک شمارههای گسسته مشخص گردد، بصورت پیوسته مشخص میگردد. مثلاً ولتاژ صفر برای رنگ سیاه و ولتاژ ۵ برای رنگ سفید و ولتاژهای میانی رنگ های خاکستری را مشخص میکنند.
در سامانههای دیجیتال، سیگنال ها پیش از پردازش و یا جا به جایی و یا برای نگهداری، به دادههای گسسته تبدیل میشوند. مثلاً یک سیگنال الکترونیکی آنالوگ که ممکن است میان صفر تا ۱۰ ولت در نوسان باشد، دارای یک محدوده۱۰ ولتی است که در سامانه دیجیتال میتوان این محدوده را مثلاً به ۱۰۰ بخش برابر تقسیم کرد ، و مقدار مربوط به هر بخش را با کمک یک شماره بین صفر تا ۱۰۰ مشخص نمود.
کدهای بین المللی
DVB-C (cable) کابل
دی وی بی – سی ، این روش پر هزینه است ، برنامه ها به صورت فایل تا روزها و ماهها روی سرور سرویس دهنده ضبط میشود و در نتیجه بیننده هر برنامه را در هر زمان دلخواه ، انتخاب و نگاه میکند . این روش در دهه های آینده به مرور جایگزین همه روش ها می شود و روش های بی سیم فقط برای وسایل همراه مثل PMP به قول عوام MP4 و موبایل ها باقی خواهد ماند.
DVB-S (satellite) ماهواره
دی وی بی – اس ، این روش در حال حاضر در دنیا بسیار محبوب و رایج است. در ایران DVB-T جایگزین بعدی سیستم فعلی است چراکه DVB-S علاوه براینکه نیازمند دیش بر بالای بام است ، تنظیمش باید توسط فردی متخصص انجام شود .
DVB-T (Terrestrial)
دی وی بی – تی ، سیستم پخش تلویزیون دیجیتال زمینی به مرور جایگزین سیستم پخش فعلی خواهد شد که باید همه جای کشور فرستنده ها و تجهیزاتش نصب شود، این سیستم هم اکنون در اغلب شهرهای ایران نصب شده و به صورت پخش آزمایشی قرار دارد، استانداردهایش توسط کشورهای اروپایی تصویب شده و در خاورمیانه و اروپا رواج یافته است. در حال حاضر بیش از 30 کشور در جهان از آن بهره می برند، در سال های آینده نسخه جدید DVB-T به نام DVB-T2 که 50% پهنای باند بالاتری (کانال های بیشتر یا باکیفیت تر) را برای پخش مهیا می سازد و همزمان امکان پخش کانال های HD به صورت گسترده را فراهم می کند و کم کم جایگزین DVB-T خواهند شد که در آن زمان سیستم آنالوگ کاملا منسوخ شده است.در سال 2012 چهار سیستم بی سیم دیجیتال رادیو توسط اتحادیه بین المللی مخابرات جهانی به رسمیت شناخته شده که از این قرار می باشد: دو سیستم اروپایی دیجیتال پخش صوتی (DAB) و رادیو دیجیتال Mondiale (DRM) ، سیستم پخش کشور ژاپن (ISDB-T) و ایالات متحده همراه با کشورهای عرب HD با سیستم رادیو (IBOC )
مزایا
– معمولاً ارزانتر و کوچکتر هستند.
– مصرف برق کمتری دارند.
– کمتر تحت تاثیر نویز قرار میگیرند.
– ارتباط میان سیستمهای دیجیتال راحتتر از آنالوگ می باشد.
– امکان ارائه تعداد شبکه های بیشتر را دارند.
– از کیفیت صداو تصویر بالاتری نسبت به آنالوگ برخوردار هستند.
– امکان ارائه اطلاعات اضافی در کنار تصویر و صوت میسر می باشد
– راهنمای الکترونیکی برنامه ها نیز از دیگر امکانات پخش دیجیتال می باشد.
فراگیری
در سالهای پیشرو نمی توان از بهره گیری اینگونه تکنولوژی ها غافل ماند . کدهای جهانی در حال تغییر روزافزون می باشند تا نیاز بشر امروز را هر چه وسیعتر پاسخ گویند . اینگونه روز آوری نیازمند هم تغییرات سخت افزاری و هم نرم افزاری می باشد که تنها با حمایت منابع دولتی به مراحل اجرایی خود خواهد رسید . ارتباطات در جوامع توسعه یافته تنها نمودارهای آماری را در بر نمی گیرد بلکه از ابزار تا فرهنگ استفاده ی مردمی را شامل می گردد .