اینترانت ملی یک ضرورت در مقابل ولنگاری فرهنگی
با وجود این‌که انقلاب ما یک انقلاب فرهنگی است اما ظلمی که به فرهنگ در کشورمان صورت گرفته به دیگر حوزه‌ها نشده است. بدون شک ما در زمینه فرهنگ غفلت و قصور داشتیم، متولیان و متصدیان فرهنگ مشکلاتی داشتند وکوتاهی‌هایی بوده است.
با وجود این‌که انقلاب ما یک انقلاب فرهنگی است اما ظلمی که به فرهنگ در کشورمان صورت گرفته به دیگر حوزه‌ها نشده است. بدون شک ما در زمینه فرهنگ غفلت و قصور داشتیم، متولیان و متصدیان فرهنگ مشکلاتی داشتند وکوتاهی‌هایی بوده است. متاسفانه امروز شاهدیم بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران با یک ولنگاری فرهنگی مواجه هستیم که ابتدا باید آن را خوب فهم کنیم تا بتوانیم گفته مقام رهبری را لمس کنیم.
باید اشراف، احاطه و آسیب‌شناسی مسائل فرهنگی داشته باشیم که بدانیم کجا هستیم و دشمن کجاست. توجه به این موضوع مهم است و باید عرصه‌های ولنگاری را خوب شناسایی نمود.
یکی از نکاتی که بیشتر باید مورد توجه قرار گیرد، مواجه شدن با عرصه فناوری‌های نوین درکشور است. این فناوری‌ها که بسیار هم مفید هستند، مورد استفاده عموم مردم است و همان طور که مقام معظم رهبری فرمودند نفی نمی‌شوند اما این‌که ما چگونه می‌توانیم از این موضوعات بهره ببریم و در عین حال گرفتار آسیب‌ها و نکات منفی آن نشویم، موضوع مهمی است، دشمن اراده کرده از طریق آن ابزار، فناوری‌ها و امکانات اعمال تهاجم کند. در این موارد نیاز به مهندسی و برنامه‌ریزی داریم و نیز هدف‌گذاری که هم از این امکانات بهره بگیریم و هم دچار آسیب‌هایش نشویم.
نیاز است که مسئولان و متصدیان و اصحاب فرهنگ برنامه‌ریزی کنند. متاسفانه این فناوری‌ها وارد کشور ما میشود و ما دچار ولنگاری فرهنگی می‌شویم. هرجا که کار فرهنگی و ایجابی صورت می‌گیرد متاسفانه جزیره‌ای است و هرجا که به توجه نیاز داریم متاسفانه بی‌توجهی صورت می‌گیرد و صحنه به گونه‌ای است که هر کجا کار خوبی صورت می‌گیرد، جزیره‌ای متفرق و ناهماهنگ است و هر جا کاری نمی‌شود غفلت‌ها باعث ایجاد ولنگاری‌ها شده است.
یکی از مواردی که باعث ولنگاری به خصوص در فضای وب و فضای مجازی شده، همین نبود اینترانت ملی است. متاسفیم که سال‌هاست این موضوع مطرح است ولی هنوز شاهد یک اقدام عملی در این باره نیستیم. این می‌تواند یکی از نسخه‌های ولنگاری فرهنگی باشد.
کشورهایی مانند چین توانستند خودشان را از این آسیب‌ها و عرصه تهاجم‌های فرهنگی غرب نجات بدهند. ما هم همین طور می‌توانیم از این ابزار استفاده کنیم و این مسائل را کنترل کنیم. یکی از این برنامه‌ها اینترنت ملی است.
افزایش سواد رسانه ملی هم می‌تواند کمک‌کننده باشد. مردم اگر آگاه باشند، سواد رسانه‌ای داشته باشند و تسلط داشته باشند و خوب را از بد تشخیص بدهند. خود مردم صحنه‌های آسیب و مثبت را از هم تفکیک کنند، رسانه‌ها تکنیک‌ها و شیوه‌های رسانه‌ای را بشناسند و در مجموع سواد‌رسانه‌ای مردم نیز یکی از مولفه‌های تاثیرگذار است.