فناوری‌های نوین، پیش قراول رشد اقتصادی
یک عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر با تاکید بر ضرورت استفاده از فناوری‌های نوین در دستگاه بوروکراسی کشور استفاده از سیستم‌های جدید فناوری اطلاعاتی را موجب شفافیت اقتصادی بیشتر و در نهایت رشد اقتصادی بیشتر کشور توصیف کرد.
سعادت پورمظفری – عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر – در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این که در دولت‌های هفتم و هشتم حرکت به سمت فناوری‌های نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی شتاب بیشتری داشت، اظهار کرد: در دولت‌های نهم و مخصوصا دهم این روند بسیار کند شد. امروزه فضای جهانی فناوری‌های نوین به نحوی است که ما را مجبور به همراهی با خود می‌کند. ما اگر در هر حوزه بخواهیم رشد کنیم و توسعه پیدا کنیم باید به فناوری‌های جدید روز بها بدهیم.
وی با اشاره به حوزه جدید اینترنت اشیاء، این فناوری را یکی از فناوری‌هایی دانست که برای رسیدن به آن باید زیرساخت‌های لازم را فراهم کرد و ادامه داد: امروزه فناوری‌های نوین در حوزه‌های مربوط به سایبر، فناوری اطلاعات و حتی محیط زیست باعث شده است که دورکاری افزایش یابد و برای پایش محیط زیست از دوربین‌ها و تجهیزات پیشرفته حفظ محیط زیست به جای نیروی انسانی استفاده شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر با انتقاد از برخی عدم هماهنگی دستگاه‌های مخابراتی با وزارت ارتباطات و همین طور بی‌توجهی به بخش خصوصی در پروژه‌های مربوط به حوزه مخابراتی، اظهار کرد: این وضعیت به انحصاری شدن بازار می‌انجامد که بر روی کیفیت اجرای پروژه‌ها تاثیر می‌گذارد. ما اگر بخواهیم به سمت رشد و توسعه کشور در این حوزه حرکت کنیم، باید شرایط بازار رقابتی را فراهم کنیم و پروژه‌ها را به صورت عمومی و با برگزاری مناقصه واقعی به شرکت‌های برتر واگذار کنیم.
پورمظفری با تاکید بر لزوم افزایش دورکاری و تحقق دولت الکترونیکی، اظهار کرد: دولت الکترونیکی باید در همه حوزه‌های مربوط به نهادهای دولتی، ادارات بیمه، تامین اجتماعی، بانک‌ها، شهرداری‌ها و حتی آموزش و پرورش محقق شود. دولت الکترونیکی تنها نصب و راه‌اندازی خودپرداز بانک‌ها نیست بلکه تنها یک گوشه بسیار کوچک از دولت الکترونیکی است.
وی افزایش استفاده از فناوری‌های نوین اطلاعاتی در دولت‌ها را موجب ایجاد شفافیت اقتصادی نیز دانست و گفت: امروزه چین کمونیست این وضعیت را در حکومت داری خود رعایت کرده است. اما روسیه به دلیل عدم شفافیت اطلاعاتی و استفاده کشوری ناامن برای سرمایه‌گذاران است، چرا که سرمایه‌گذار قبل از سرمایه گذاری نیازمند اطلاعات گسترده اقتصادی است که اینها نیز تنها از طریق ایجاد یک سیستم منظم اطلاعاتی و ارتباطاتی بین دستگاه‌ها به دست می‌آید.
این استاد دانشگاه همچنین در توصیف ضرورت حرکت به سمت استفاده از فناوری‌های نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی در دولت، ادامه داد: یکی از عواملی که باعث شده برجام نتواند انتظارات ما را برآورده کند همین عدم شفافیت اطلاعاتی و استفاده از سیستم‌های قدیمی اداری است. امروزه اگر سرمایه داری بخواهد به سرمایه گذاری در کشور اقدام کند، ابتدا از طریق سیستم‌های نوین اطلاعاتی در صدر کسب اطلاعات اقتصادی کشور بر می‌آید که متاسفانه در حال حاضر بسیار ضعیف است. ایران امروزه حتی از کارت‌های اعتباری بین المللی برای تسهیل روابط مالی خود نیز استفاده نمی‌کند.
در ادامه پورمظفری به چند پارگی وزارت ارتباطات انتقاد کرد و گفت که نباید در وزارت ارتباطات برخی بخشها به صورت مستقل عمل کنند، بلکه همه باید در ساختاری منسجم تحت مدیریت وزارت کار کنند.
وی در نهایت بر ضرورت فراهم آوردن اینترنت ارزان تاکید کرد و گفت: اینترنت در همه جای دنیا تقریبا مجانی است. مبلغی که ما برای هزینه اینترنت در کشور پرداخت می‌کنیم بسیار زیاد است. شرکت‌هایی نیز که از مخابرات حجم می‌خرند و به مردم می‌فروشند برای کسب سود کم فروشی می‌کنند که در این وضعیت مردم ضرر می‌کنند.
این روزها بحث ورود فناوری‌های جدید به کشور خیلی داغ است. در صدر این فناوری‌ها اینترنت اشیاء قرار دارد که حوزه بسیار جذاب در حوزه فناوری‌های جدید اطلاعاتی و ارتباطاتی است. اینترنت اشیاء فناوری است که از طریق آن امکان کنترل وسائل منزل از راه دور فراهم می شود، تصور کنید وقتی در یک روز گرم تابستانی در راه منزل هستید و برای خنک شدن خانه تان در هنگام ورودتان گوشی همراه خود را روشن و کولرتان را روی درجه خیلی خنک تنظیم کنید!؟
اصطلاح «اینترنت اشیاء» اولین بار توسط کوین اشتون در سال ۱۹۹۹ بکار برده شد و برای نخستین بار توسط انتشارات مؤسسه MIT به دنیامعرفی گردید. اینترنت اشیاء به معنی یک شبکه جهانی از اشیاء مرتبط که هر یک دارای آدرس مختص به خود بوده، است که بر اساس قراردادهای استانداردشده‌ای با یکدیگر در ارتباط هستند. این سیستم جدید کنترل از راه دور و کنترل هوشمند اشیا و دستگاه‌ها امروزه در کشورهای توسعه یافته در سیستم‌های اداری و همچنین وسایل منزل بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد اما هنوز در ایران مقدامات استفاده از آن به صورت تجاری فراهم نشده است.