بزرگان و غولهای صنعت موبایلهای هوشمند حالا وارد عرصه رقابتی جدید و تازهای شدهاند. درحالیکه اپل و گوگل این روزها با طراحی و تولید موبایلهای جدید، دوربینها و سیستمهای پیشرفته سعی دارند سهم خود را از بازار موبایل حفظ کنند، اما همزمان در میدان جدیدی قدم گذاشتهاند که واقعیت را به چالش میکشد.
واقعیت افزوده پدیده جدیدی نیست. اولین تجربه بسیاری از افراد از این مفهوم تماشای محیط اطراف از چشمان آرنولد شوارتزنگر در فیلم معروف ترمیناتور در سال 1984 بوده است. این فیلم زاویه دید ترمیناتور را نشان میداد که چطور اطلاعات هر موضوعی، اشیا و افراد روی خودش پدیدار میشد. با این حال بعد از تلاشهای بینتیجه برای تبدیل مفهوم واقعیت افزوده به محصولی در دسترس و بازاری مانند عینک هوشمند گوگل، پدیده واقعیت افزوده در ماه جولای سال 2016 با معرفی بازی پوکمونگو وارد عرصه جدیدی شد. این بازی میتوانست جزئیات بیشتری از آنچه در واقعیت وجود دارد را در دسترس کاربران و گیمرها قرار بدهد. آنها باید در دنیای واقعی، پوکمونهای مجازی را میگرفتند.
درحالیکه گوگل سیستمهای واقعیت افزوده را از سال 2014 در پروژه تانگو بهکار گرفت و به تولید تبلتها و موبایلهای هوشمند تخصصی از طرف Lenovo و Asus منجر شد، اپل هم با عرضه ARKit بهعنوان بخشی از سیستمعامل iOS 11 در هفتههای آینده وارد این عرصه خواهد شد. درحالیکه سیستم اپل برخلاف تانگوی گوگل به سختافزارهای خاص وابسته نیست و به همین دلیل ممکن است بعضی مهارتهای مختص ارائه از سوی حسگرها را ارائه ندهد، ARKit نهتنها روی آیفون بعدی اپل، بلکه روی موبایلهای هوشمند قدیمیتر این شرکت هم قابل استفاده خواهد بود. «جئوف بلابر» یکی از تحلیلگران موسسه تحقیقاتی CCS Insight در این مورد میگوید: «ARKit اپل، چیزی است که تکنولوژی واقعیت افزوده به شدت به آن نیاز دارد. با وجود بازار قابل توجه، بزرگ و قابل پیشبینی آیفونها و آیپدهای مجهز به پردازندههای A9 یا A10، این کیت معیار و انگیزهای فوری را برای سرمایهگذاری در اختیار توسعهدهندگان قرار میدهد.»
تبدیل شدن واقعیت افزوده به پدیدهای عمومی و در دسترس میتواند آیندهای جالب را برای این تکنولوژی به تصویر بکشد. به خاطر تعداد زیاد کاربران و علاقهمندان آیفون که گوشی خودشان را به جدیدترین نسخه سیستمعامل iOS بهروز میکنند، اپل بیشتر از هر شرکت تکنولوژی دیگری این امکان را دارد تا دسترسی کاربرانش را به تکنولوژی واقعیت افزوده فراهم آورده و عمومی کند. این موضوعی است که از نگاه سرمایهگذاران و توسعهدهندگان دور نخواهد ماند. سرمایهگذاریهای بزرگ بهخصوص در مراحل اولیه رشد این تکنولوژی میتواند به معنای محصولات بهتر، نفوذ بیشتر در میان مصرفکنندگان و احتمال موفقیت بیشتر این تکنولوژی در بازار باشد. تیم کوک در اوایل ماه آگوست گذشته به سرمایهگذاران گفت: «واقعیت افزوده فرصتی بزرگ و عمیق است و یکی از اتفاقات بزرگی خواهد بود که ما بعدها نگاه میکنیم و خوشحال میشویم که وارد عرصه آن شدهایم.»
گوگل هم در حال استراحت نیست. درحالیکه سیستم تانگوی این شرکت احتمالا جای دیگری نمیرود، اما تولیدکننده سیستمعامل اندروید اعلام کرده که این سیستم جدید تحت برندی به نام ARCore عرضه خواهد شد؛ چیزی شبیه به ARKit شرکت اپل. گوگل میگوید که انتظار دارد ARCore دستکم برای صد میلیون کاربر در دسترس باشد و عرضه آن با کاربران موبایل هوشمند Galaxy S8 شرکت سامسونگ و گوشیهای پیکسل خود گوگل آغاز خواهد شد. با این حال اما تنوع اکوسیستم اندروید چالشهایی را برای یک پلتفرم یکپارچه مبتنی بر تجربه کاربران، ایجاد میکند. برای گسترش سیستم واقعیت افزوده گوگل صرفنظر از موبایل هوشمند Galaxy S8 سامسونگ و گوشیهای پیکسل، گوگل باید متوجه بشود که طیف گسترده دوربینهای گوشیهای اندرویدی یا سازندگان قدیمی موبایلهای مبتنی بر این سیستمعامل، چطور باید این سیستم جدید را بهکار بگیرند.
«جان داوسان» موسس و تحلیلگر موسسه تحقیقاتی Jackdaw در این مورد معتقد است: «اپل که تمام اجزای یک گجت را از سختافزار و نرمافزار در اختیار خودش دارد، در مقابل تولیدکننده دستگاههای وابسته به اندروید امتیاز بزرگی محسوب میشود و میتواند موفقیت اپل در چنین عرصههایی را تا حد قابلتوجهی تضمین کند.» با این همه، اما نه اپل و نه گوگل تنها به دنبال توسعه تکنولوژی واقعیت افزوده نیستند. آنها میخواهند سهم خودشان را از این بازار جدید و پرسود که قطعا محبوبیت زیادی در میان کاربران سراسر دنیا پیدا خواهد کرد، بهدست بیاورند.