سهم ایران از بازار اینترنت اشیا چقدر است؟/ بازار اینترنت اشیا ۱.۲۳تریلیون دلاری میشود
چند سالی است که اینترنت اشیا (IOT) مورد توجه دولت‌ها و شرکت‌ها قرار گرفته و تا به حال برای پیشرفت و توسعه آن سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی شده است.
به طور کلی هر وسیله‌ای که توانایی برقراری ارتباط با شبکه جهانی اینترنت را داشته باشد جزئی از اینترنت اشیا به حساب‌می‌آید؛ حال این وسیله می‌خواهد رایانه‌شخصی باشد یا لباس‌کودک و یا یخچال.
تصور کنید شب از محل کارتان خسته به نزدیکی خانه می‌رسید و به محض رسیدن در‌ها برای شما باز میشود و درحالی که بوی خوش غذای مورد علاقه‌تان در خانه پیچیده است چراغ‌ها به طور هوشمند روشن میشود و پیام‌های تلفنی و ایمیل‌ها برایتان خوانده میشود. این می تواند مثال خوبی برای مفهوم اولیه اینترنت اشیا باشد ولی باید گفت که گستره اینترنت‌اشیا بسیار وسیع‌تر از این مثال است و می‌تواند همه ابعاد زندگی جانداران را متحول کند.
به گفته کارشناسان در سال‌های نه چندان دور بیشتر اشیا اطراف ما به اینترنت متصل می‌شوند و این عمل می‌تواند بسیاری از کارهای روزمره را برای بشر آسان و لذت بخش کند.
طبق آخرین آمارها در حال حاضر حدود 10 میلیارد شیء در دنیا به اینترنت متصل است و طبق پیش‌بینی‌ها، تا سال 2025 این رقم به 50 میلیارد خواهد رسید.
در حال حاضر بیش‌از 24 درصد از کل بودجه دنیای فناوری به بخش اینترنت اشیا محدود شده که این نشانگر اهمیت بالای آن در بین شرکت‌های بزرگ فناوری است.
براساس پیش‌بینی IDC،بازار اینترنت اشیا تا سال 2020 به بیش از 1.23 تریلیون دلار خواهد رسید و از این میزان 400 میلیارد دلار سهم تجهیزات و سخت‌افزار‌های این فناوری خواهد بود.
طی ده سال گذشته کشورهای زیادی برای توسعه اینترنت اشیا آستین‌ها را بالا زده‌اند و زیرساخت‌های خود را برای ورود حجم عظیمی از دستگاه‌های متصل به اینترنت آماده کرده‌اند . برزیل، چین، هند، آلمان، سنگاپور، کره جنوبی و آمریکا از کشورهای پیشرو در توسعه زیرساخت‌ها برای میزبانی از فناوری اینترنت اشیا هستند .
مسئولان کشور ما هم دست روی دست نگذاشته‌اند و در تلاشند تا زیرساخت‌های ارتباطی ایران را نیز برای میزبانی از حجم زیادی از دستگاه‌های متصل به اینترنت آماده کنند و می‌توان افتتاح «شبکه‌ملی اینترنت اشیا» را از آخرین دستاورد‌های تلاش دولتمردان در این زمینه بر شمرد.
اما برای توسعه این فناوری به چه زیرساخت‌های دیگری نیاز است و در حال حاضر کشور ما چقدر برای ورود این فناوری آمادگی دارد؟
محمد شهیری کارشناس فناوری اطلاعات درپاسخ به این سوال به اقتصادآنلاین گفت: توسعه شبکه‌های ارتباطی اولین قدم برای آماده‌سازی زیرساخت‌ها به حساب می‌آید که هر کشوری باید آن را تقویت کند .
به گفته وی افزایش ظرفیت آدرس‌های IP ، اولین قدم برای آماده سازی زیرساخت‌های ارتباطی به منظور استقبال از فناوری اینترنت اشیا است و هر کشوری دیر یا زود باید به این موضوع توجه کند.
شهیری گفت: هر دستگاهی برای اتصال به اینترنت یک شناسه (چند عدد در کنار هم) منحصربه‌فردی دارد که مشابه آن را هیچ دستگاهی در سطح جهان ندارد که به این شناسه آدرس‌های IP گفته میشود؛ اما این آدرس‌ها ظرفیت خاصی دارند و نسل چهارم آنها ظرفیت 4میلیارد آدرس را دارد که این مقدار برای اتصال همه دستگاه‌ها به اینترنت کافی نیست و باید برای برطرف کردن این مشکل از آدرس‌هایIP نسل ششم استفاده کرد که چندین برابر آدرس‌های IP نسل چهارم ظرفیت دارد.
این کارشناس افزود: انتقال از نسل چهارم به نسل ششم اولین قدم زیرساختی برای ورود به عصر اینترنت اشیا محسوب میشود که در کشور ما طی سه سال گذشته تلاش‌های زیادی در این زمینه شد و به نظر می‌رسد که به زودی این مرحله تکمیل شود.
وی معتقد است که اگرچه کارهایی برای ورود به دنیای اینترنت‌اشیا انجام شده اما هنوز کارهایی مانده که باید هرچه زودتر آنها را به ثمر نشاند.
به گفته شهیری سرعت کم اینترنت و نبود سیستم وای‌فای شهری ، از خلاهایی است که به‌طور جدی احساس میشود و هرچه زودتر باید به آن رسیدگی شود تا در آینده دچار مشکل نشویم.
این کارشناس اظهار کرد: تا به حال همایش‌ها ، انجمن‌ها و جلسات زیادی برای توسعه اینترنت اشیا تشکیل شده است اما هنوز از این فناوری به طور عملی چندان استفاده نشده است ، درحالیکه اینترنت اشیا می‌تواند دربسیاری از مواقع به انسان‌ها کمک‌های حیاتی کند.
وی ادامه داد: به عنوان مثال در حادثه غم‌انگیز پلاسکو اگر همه آتشنشان‌هایی که زیر آوار بودند، از دست‌بند‌های هوشمند استفاده می‌کردند ،محل دقیق آنها به راحتی مشخص می‌شد و حتی می‌توانستیم علائم حیاتی آنها را بسنجیم و یا با آنها ارتباط برقرار کنیم.
شهیری افزود : در حال حاضر پروژه‌هایی با عنوان بیمارستان‌های هوشمند در دست احداث هستند ،اما سرعت پیشرفت آنها بسیار کم است و سال‌ها طول می‌کشد تا همه بیمارستان‌ها خدمات خود را به وسیله اینترنت اشیا به بیماران ارایه دهند .
وی درپاسخ به این سوال که بخش‌خصوصی چگونه می تواند به توسعه اینترنت اشیا کمک کند ؟ گفت: بدون شک نباید همه نگاه‌ها به دولتمردان باشد و بالعکس بیشتر کارها باید به دست بخش خصوصی انجام شود و مسئولان فقط باید بستری مناسب برای پیشرفت این تکنولوژی محیا کنند.
این کارشناس اظهار کرد: متاسفانه سرمایه‌گذاران ما چندان با تکنولوژی آشنا نیستند و ترجیح می‌دهند تا روی پروژه‌های سنتی مثل ساخت‌وساز سرمایه‌گذاری کنند؛ درحالی که آینده متعلق به کسب‌وکارهای نو است و باید این نوع افکار را بازسازی کرد.
شهیری معتقد است که طی 4 سال آینده بازار ایران شاهد 40 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در حوزه اینترنت اشیا باشد که با توجه به داشتن پتانسیل بالای ایران در این زمینه ، باید این بازار بکر را بیشتر به سرمایه‌گذارن معرفی کرد.
وی افزود: البته این چالش‌ها در همه جای دنیا به شکل‌های مختلف وجود دارد و همه برای رفع آنها تلاش می‌کنند و باتوجه به اینکه اینترنت اشیا فناوری جدیدی است موانعی را برای همه گیر شدن در پیش‌روی خود دارد که باید این موانع را یکی یکی از سر راه برداشت.
به گفته شهیری عدم وجود قوانین در زمینه اینترنت اشیا یکی از چالش‌هایی است که تنها در چند کشور معدود تا حدی برطرف شده است و همچنان بیشتر کشور ها با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
شهیری اظهار کرد: خودرو‌های خودران یکی از مباحث اصلی دنیای اینترنت اشیا محسوب میشود که تقریبا در هیچ کجای دنیا برای ورود آنها به خیابان‌ها، سیاست‌گذاری‌های درستی انجام نشده است و هنوز آینده آنها در ابهام است.
این کارشناس در پاسخ به این سوال که آیا اینترنت اشیا را می‌توان تهدیدی برای اشتغال‌زایی درآینده دانست؟ گفت: به هیچ وجه این طور نیست و بالعکس یکی از مزیت‌های اینترنت اشیا ایجاد شغل و معرفی صنعت جدید به دنیا است.
وی افزود: با فراگیر شدن اینترنت اشیا دستگاه‌های زیادی بر اساس این فناوری ساخته می‌شوند و انسان‌های زیادی باید بر روند کار این دستگاه ها نظارت داشته باشند که این می‌تواند موقعیت شغلی زیادی را برای جوامع به وجود آورد