آیا فناوری از رنج دیابت می‌کاهد؟
"دیابت یا بیماری قند"(Diabetes Mellitus) یک اختلال متابولیک در بدن است. در این بیماری توانایی تولید هورمون انسولین در بدن از بین می‌رود یا بدن در برابر انسولین مقاوم شده و بنابراین انسولین تولیدی نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را انجام دهد.
به گزارش ایسنا، دیابت اولین علت قطع عضو اندام تحتانی است. آمارهای مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده آمریکا نشان می‌دهد که در ایالات متحده حدود 30.3 میلیون نفر مبتلا به دیابت هستند. از این تعداد، 25 درصد قطع پا را در بعضی موارد مانند زمانی که گردش خون خیلی ضعیف شده یا زخم غیرقابل درمان باشد یا درمان نتواند از گسترش عفونت جلوگیری کند، تجربه می‌کنند.
در دیابت، سرعت و توانایی بدن در استفاده و سوخت وساز کامل گلوکز کاهش می‌یابد از این‌رو میزان قند خون افزایش یافته، که به آنها پیر گلیسمی می‌گویند. وقتی این افزایش قند در دراز مدت در بدن وجود داشته باشد، سبب تخریب رگ‌های بسیار ریز در بدن میشود که می‌تواند اعضای مختلف بدن همچون کلیه، چشم و اعصاب را درگیر کند.
در سالی که گذشت فناوری‌های مختلفی برای تشخیص دیابت یا بیماری‌های متعاقب آن معرفی شدند که در این گزارش به آنها می‌پردازیم:
الگوریتم
یکی از شناخته‌شده‌ترین الگوریتم‌های موجود برای تشخیص بیماری‌های چشمی برنامه IDx-DR است. این الگوریتم در حال حاضر توسط کارشناسان سازمان غذا و داروی ایالات متحده در حال بررسی است. الگوریتم IDx-DR یک برنامه کاربردی و با توانایی یادگیری است که قادر به تشیخص بیماری‌های چشمی مربوط به افزایش سن است. این برنامه همچنین از طریق یادگیری می‌تواند بیماری‌های مهم‌تر مثل آسیب‌های شبکیه و بیماری‌های بینایی مربوط به دیابت را نیز تشخیص دهد.
نگاه به چشم
تقریبا نیمی از افرادی که بیش از 10 سال است دچار دیابت نوع 2 هستند، کاهش عملکرد عصبی را تجربه می‌کنند که معمولا در پا اتفاق می‌افتد. از آنجا که این امر می‌تواند باعث ایجاد زخم و حتی قطع عضو شود، مهم است بدانیم که چه زمانی شروع میشود. محققان دانشگاه سوئد برای تشخیص آسیب‌های عصبی ناشی از دیابت نوع 2 یک روش تشخیص جدید شناسایی کرده‌اند.
فیبرهای عصبی محیطی که تحت تاثیر بیماری قرار دارند، نه تنها در پوست، بلکه در قرنیه چشم مشاهده می‌شوند. از آنجا که قرنیه شفاف است، می‌توان آن را راحت‌تر از پوست تشخیص داد.
با توجه به این موضوع، یک تیم تحقیقاتی از میکروسکوپ لیزر اسکن برای انجام آزمایشات چشم استفاده کرد.
آنچه که دانشمندان دریافتند این بود که تراکم عصب قرنیه در افراد مبتلا به دیابت، پایین‌تر از افراد سالم بود و در افرادی که بیش از 10 سال دیابت داشتند، به طور محسوسی پایین بود.
این آزمایش غیرتهاجمی است و تنها 10 دقیقه طول می‌کشد تا انجام شود. علاوه بر این، گروه تحقیقاتی یک برنامه کامپیوتری را ایجاد کرده است که به طور خودکار میزان آسیب عصبی براساس چگالی عصب قرنیه را ارزیابی می‌کند.
شوکر
سازمان غذا و داروی آمریکا اولین دستگاه شوک موجی را که به درمان زخم‌های بیماران دیابتی کمک می‌کند، تایید کرد.
سازمان غذا و داروی آمریکا اعلام کرد که تجاری‌سازی و بازاریابی سیستم "درماپیس"(Dermapace)" در حال آغاز است. با توجه به اینکه آسیب به اعصاب و عروق خونی ممکن است سبب کاهش گردش خون، عفونت و حتی قطع عضو شود، این دستگاه برای درمان زخم پای بیماران دیابتی طراحی شده است.
این دستگاه برای درمان زخم‌های مزمن و ضخیم بیماران دیابتی استفاده میشود که سطح زخم بزرگ‌تر از اندازه سطح مقطع یک قوطی نوشابه است.
از این دستگاه برای بیماران بالغ مبتلا به زخم‌های پای دیابتی استفاده میشود که بیش از یک ماه از ایجاد آنها می‌گذرد. درمان باید با مراقبت استاندارد از زخم دیابت به کار گرفته شود.
سیستم "درماپیس" با استفاده از پالس‌های انرژی مشابه با امواج صوتی کار می‌کند تا به طور مکانیکی زخم را تحریک کرده و بهبود بخشد.
عوارض جانبی رایج استفاده از این دستگاه عبارتند از: درد در هنگام استفاده از آن، بی‌حسی موضعی و کبودی، حالت تهوع، عفونت زخم، غش کردن، عفونت روی زخم و تب.
عینک "تایمر دوباره" (Re-Timer)
دانشمندان اخیرا عینک‌هایی را تولید کرده‌اند که به درمان معضلات و بیماری‌های مختلف از قبیل دیابت، سرگیجه، اضافه وزن و پارکینسون کمک می‌کند.
در این راستا، عینک‌هایی وجود دارند که نور درخشان را روی چشم تابش می‌دهند و به عنوان درمانی برای دیابت "نوع 2" در حال آزمایش هستند. این عینک براساس این ایده تولید شده است که ساعت بدن که ترشح هورمون‌ها را کنترل می کند، توسط نور تنظیم شود.
سلول‌های تشخیص نور چشم که به عنوان "گیرنده های نوری" شناخته می‌شوند، سیگنال‌هایی را به "ساعت بدن" در مغز ارسال می‌کنند تا "ریتم خواب" تنظیم شود.
تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ساعت بدن ما هنگامی که "پانکراس" برای کنترل قند خون در شب انسولین تولید می‌کند، نیز تنظیم میشود زیرا بدن به کاهش انسولین در هنگام شب حساس‌تر است.
این عینک که "تایمر دوباره" (Re-Timer)نامگذاری شده است، در بالای فریم خود دارای 4 لامپ "ال ای دی" کوچک است. این لامپ‌ها صبح‌ها روشن شده و چشم‌ها را در معرض "نور روشن" قرار می‌دهند تا حساسیت به انسولین در بدن افزایش پیدا کرده و "قند خون" کاهش یابد .
این عینک‌ها در ابتدا با هدف درمان "بی خوابی" و "پَرواز زَدِگی" تولید شده بودند که برای درمان مشکلات مرتبط با خواب نیز استفاده می‌شوند و از نور سبز رنگ در این عینک استفاده میشود تا بخشی از مغز که مسئول تنظیم "خواب شبانه" است، تحریک شود.
فناوری پوشیدنی"Dexcom G5"
از آنجایی که فناوری به صورت روزانه در حال تغییر و پیشرفت است، توسعه یک فناوری پوشیدنی می‌تواند تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به دیابت نوع یک داشته باشد و آنها را از شرایط استرس زا خلاص کند.
محققان موفق به تولید دستگاه نظارت مداوم بر قند خون شدند که نیاز افراد مبتلا به دیابت را برای انجام تست‌هایی که نیاز به سوراخ کردن سر انگشت دارد از بین می‌برد.
Dexcom G5 اولین سیستم نظارت مداوم بر قندخون مخصوص کودکان و بزرگسالان است که نیاز افراد برای سوراخ کردن انگشت و گرفتن تست قند خون مخصوصا در طول شب را برطرف می‌کند.
این فناوری پوشیدنی هر پنج دقیقه یک بار سطح گلوکز خون را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.
این سیستم یک پلتفرم برای ورود رویدادهای قابل تنظیم را فراهم می‌کند که به کاربران این امکان را می‌دهد تا نحوه تاثیر فعالیت‌های روزمره مانند ورزش بر سطح قند خون را ردیابی کنند.
هشدارهایی که این دستگاه صادر می‌کند مستقیما به دستگاه‌های هوشمندی که بیمار به همراه دارد فرستاده میشود. صداها و زنگ هشدار نیز می‌توانند به صورت سفارشی تنظیم شوند تا به عنوان یک اعلان روی صفحه نمایش ظاهر شوند.
از طریق اپلیکیشن همراه این فناوری کاربر می‌تواند به دستگاه‌های هوشمند اندروید یا دستگاه‌های هوشمند اپل نزدیک‌ترین افراد خانواده خود متصل شود و اطلاعات مرتبط با گلوکز خون خود را برای آنها ارسال کند.
بدین ترتیب کودکان و بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع یک قادر خواهند بود میزان گلوکز خود را با حداکثر پنج عضو خانواده یا دوستانشان از طریق برنامه Dexcom Follow به اشتراک گذاشته و سبب اطمینان خاطر آنها شوند.
با استفاده از فناوری بلوتوث که در فرستنده این فناوری تعبیه شده، مشاهده کامل سطح گلوکز از راه دور و از طریق دستگاه‌های مرتبط در سه مرحله انجام می شود:
یک سنسور الکترومغناطیسی مبتنی بر آنزیم کوچک، سطح گلوکز را فقط در زیر پوست اندازه‌گیری می‌کند.
فرستنده ای که در بالای حسگر و بر روی پوست قرار گرفته، اطلاعات را به یک دستگاه هوشمند سازگار یا گیرنده ارسال می‌کند.
یک دستگاه هوشمند سازگار با دستگاه اپل یا اندروید که مجهز به اپلیکیشن Dexcom G5 است، به افراد مبتلا به دیابت نوع یک اجازه می‌دهد تا روند گلوکز را مشاهده کنند و بدانند که در چه زمانی بالا، کم یا در حد محدوده نرمال است.