فاطمه سعیدی – نماینده تهران در مجلس : خبر فیلترینگ تلگرام که ایجاد محدودیت در دسترسی مردم به ابزار فناوری و گردش آزاد اطلاعات است، موضوع تازه‌ای نیست.

در اوایل انقلاب زمانی که دستگاه پخش ویدئو به کشور آمده بود، عده‌ای سعی در جمع‌آوری این وسیله با توجیه شرعی داشتند که آن مقابله موفق نبود زیرا چند سال بعد در هر خانه ایرانی یک دستگاه ویدئو وجود داشت.

پس از ویدئو، نوبت به ماهواره رسید. نیروهای انتظامی هر چند ماه یک بار به محله‌ها و خانه‌های مختلف رفته و اقدام به جمع‌آوری دیش‌ها می‌کردند. اما به راستی کدام یک از این قدامات مؤثر واقع شد که فیلترینگ تلگرام بخواهد مؤثر باشد؟ آیا مردم ویدئو را کنار گذاشتند یا از ماهواره استفاده نکردند؟ امروز توئیتر فیلتر است اما آیا اثرگذار نیست؟ نمی‌توانیم چشم‌مان را روی واقعیات جهان ببندیم. واقعیت آن است که جامعه متناسب با نیاز‌های زمان خود پیش می‌رود و اگر حکومت‌ها نتوانند خود را با آن نیاز‌ها تطبیق دهند، ابتکار عمل از دست آنها خارج خواهد شد. مدتی است مسئولان سعی در بومی‌سازی پیام‌رسان شبکه‌های موبایلی دارند که  با اقبال عمومی مواجه نشده است. دلیل این اقبال نشدن، اعتماد نداشتن مردم به پیام رسان‌های داخلی است زیرا معتقدند در بستر‌های بومی سازی شده حریم شخصی رعایت نشده و اطلاعات شخصی افراد در معرض خطر قرار دارد. در این سال‌ها چه اتفاقاتی رخ داده است که افکار عمومی حاضر نیست به تولیدات داخلی بویژه در فضای سایبر اعتماد کند؟ برخی مسئولان در تحلیل‌های خود معتقدند اقبال عمومی به یک پیام‌رسان داخلی وجود دارد اما اعتبارسنجی این موضوع کار ساده‌ای است. نظرسنجی کنید تا معلوم شود مردم به یک پیام‌رسان داخلی چقدر اعتماد دارند. اگر میزان این اعتماد قابل‌ قبول نبود، حتماً باید در سیاست‌ها تجدید نظر کنیم، نه در میزان دسترسی مردم به شبکه‌های مجازی. رهبر معظم انقلاب سال97را سال «حمایت از کالای ایرانی» نام‌گذاری کردند. لازمه این حمایت افزایش کیفیت کالاهای ایرانی اعم از خودرو، پوشاک و حتی نرم‌افزار‌های داخلی است. نسل جدید، نسلی پویا و هوشمند است که اگر کالایی با کیفیت را مشاهده کند، انتخاب خواهد کرد بنابراین با ایجاد سیاست‌های سلبی و قهرآمیز مانند فیلترینگ نمی‌توان جامعه را وادار به استفاده از کالایی کرد.

دولت تا اینجا نشان داده بنا ندارد رو به محدود کردن مردم در فضای مجازی بیاورد و ما هم پشتیبان همین رویکرد هستیم. رویکردی که سبب رقابتی شدن فضا خواهد شد. خروجی چنین دیدگاهی اجبار محصولات داخلی به افزایش کیفیت جهت رقابت با نمونه خارجی است. مردم باید مطمئن شوند که استفاده از کالای ایرانی به نفع‌شان است و وظیفه همه ما در تمام سطوح این است که برای بازسازی اعتماد مردم تلاش کنیم. رویکردهای محدودیت‌ساز نه‌ تنها به این اعتماد کمک نمی‌کند؛ بلکه لطمات بیشتری به آن وارد می‌کند.