ابداع سیستم رادار کوانتومی برای شناسایی هواپیماهای رادارگریز
پژوهشگران کانادایی در نظر دارند با ابداع یک سیستم رادار کوانتومی بتوانند راه ساده‌تری برای شناسایی هواپیماهای رادارگریز، ایجاد کنند.
به گزارش دیلی‌میل، پژوهشگران در حال ابداع یک سیستم رادار کوانتومی هستند که می‌تواند هواپیماها و موشک‌های رادارگریز که امواج صوتی منتشر می‌کنند، در آسمان تشخیص دهد.
"هواپیمای رادارگریز" (Stealth aircraft)، هواپیمایی است که برای جلوگیری از کشف و رهگیری، از فناوری‌های پیشرفته‌ای استفاده می‌کند تا بازتاب راداری، فروسرخ(حرارتی)، نور مرئی، دامنه بسامد رادیویی و امواج صوتی خود را کاهش دهد. این هواپیماها، علاوه بر داشتن رنگ و طراحی به خصوص، به سیستم‌هایی موسوم به ردیاب‌های "جم"(jam) با صدای مصنوعی مجهز هستند تا تشخیص مبتنی بر امواج رادیویی را خنثی کنند.
سرمایه‌گذار این پروژه 2.7 میلیون دلاری یعنی "بخش دفاع ملی"(DND) کانادا در نظر دارد برای یافتن اشیایی که با سیستم‌های مبتنی بر موج رادیویی، قابل تشخیص نیستند، از روشی موسوم به "نورپردازی کوانتومی"(quantum illumination) استفاده کند. ممکن است این سیستم با استفاده از فوتون‌های مرکب برای آشکار کردن محل هواپیمای رادارگریز، یک هواپیمای بدون خلبان را به نمایش بگذارد.
پژوهشگران "دانشگاه واترلو"(University of Waterloo) کانادا معتقدند عوامل محیطی بسیاری وجود دارند که می‌توانند چالش‌های موجود را به سیستم‌های رادار ارائه دهند.
"جاناتان باو"(Jonathan Baugh)، از اعضای "موسسه محاسبه آماری"(IQC) این دانشگاه گفت: در شمالگان، طوفان‌های ژئومغناطیسی و شراره‌های خورشیدی، در عملکرد رادار مداخله می‌کنند و شناسایی موثر اشیاء را دشوار می‌سازند. ما امیدواریم با استفاده از رادار کوانتومی به جای رادارهای سنتی، نه تنها این صدا را از بین ببریم، بلکه اشیایی که به طور خاص برای فرار از تشخیص ساخته شده‌اند، شناسایی کنیم.
رادار کوانتومی، بر پایه اصل درهم‌تنیدگی کوانتومی است که براساس آن، دو فوتون از یک جفت، هرگز در فواصل خیلی دور، جفت نمی‌شوند. این سیستم، یکی از فوتون‌ها را ارسال می‌کند و فوتون دیگر را نگه می‌دارد.
به گفته پژوهشگران، شاید سیستم رادار کوانتومی بتواند به بهبود دقت در محیط‌هایی با امواج صوتی زیاد منجر شود اما کار کردن در این زمینه، به روشی برای تولید فوتون‌های مرکب مورد نظر، نیاز دارد.
باو ادامه داد: هدف ما از انجام این پروژه، ایجاد یک منبع قوی از فوتون‌های مرکب است که می‌توان آن را با فشار یک دکمه، تولید کرد. این پروژه، امکان انتقال رادار کوانتومی از آزمایشگاه به زمین را فراهم می‌کند.
با اینکه نورپردازی کوانتومی، تاکنون فقفط در آزمایشگاه بررسی شده، پژوهشگران امیدوارند این پروژه، راه را برای تحقق آن در دنیای واقعی، هموار کند.