ایلان ماسک با تونل باد به نجات پسران تایلندی می‌رود
ایلان ماسک تیمی از مهندسان اسپیس‌ایکس و بورینگ کمپانی را برای نجات پسر بچه‌های گرفتار در یک غار در اعماق زمین، عازم تایلند کرد.
حدود ۲ هفته پیش ۱۲ پسر ۱۱ تا ۱۶ ساله از اعضای تیم فوتبال محلی «Wild Boar» همراه با مربی ۲۵ ساله این تیم درون غار«تام لوآنگ» در استان «چیانگ رای» تاینلد محبوس شدند. این تیم پس از انجام تمرینات خود در روز دوم تیر برای گشت و گذار وارد این غار شدند اما در اثر بارندگی و وقوع سیل در آنجا محبوس شدند. ناپدید شدن آنها موجب آغاز عملیات جستجو و نجات گسترده‌ای شد و در نهایت ۹ روز پس از ناپدید شدن موفق شدند این گروه را پیدا کنند. نیروی دریایی تایلند و کارشناسان بین المللی تلاش می‌کنند راهی برای خروج پسران پیدا کنند. با وجود این که محل دقیق این افراد مشخص شده و غذا و دارو به مقدار لازم برای آنها ارسال شده و حال عمومی آنها خوب است اما هنوز راهی برای بیرون آوردن محبوسین پیدا نشده است.
«جیمز یِنبامرونگ» (James Yenbamroong) از تیم نجات در تایلند برای نجات این افراد دست به دامن ایلان ماسک شد. او در توییتر از ایلاتن ماسک پرسید که آیا او می‌تواند برای این افراد کاری انجام دهد؟
ایلان ماسک اعلام کرد که فکر می‌کرده دولت تایلند اوضاع را در کنترل دارد، اما اکنون هر کمکی که بتواند برای نجات این افراد انجام می‌دهد.
او پس از کسب اطلاعات از شرایط محل حادثه، گروهی از مهندسان دو کمپانی های‌تک خود یعنی «اسپیس ایکس» و «بورینگ کمپانی» را به محل حادثه فرستاد. شرکت اسپیس ایکس در زمینه فناوری‌های اکتشافات فضایی فعالیت می‌کند. بورینگ کمپانی، شرکت دیگر ایلان ماسک که به تازگی تاسیس شده، ایده جدید آقای ماسک را برای توسعه یک سری تونل‌های زیرزمینی برای حل مشکل ترافیک، دنبال می‌کند. متخصصین و مهندسان این شرکت‌ها می‌توانند در حفاری و ایجاد تونل و اکسیژن رسانی به افراد حادثه دیده و در نهایت نجات آنها کمک کنند.
ماسک قبلا نیز تجربه مشابهی در کمک به آسیب دیدگان طوفان ماریا داشت. او تیمی از متخصصین شرکت تسلا را برای تامین انرژی بیمارستان‌ها به پورتوریکو ارسال کرده بود. اکنون نیز تیم متخصص آقای ماسک به تایلند اعزام شده است و شرایط را برای انجام هر نوع اقدامی ارزیابی می‌کنند. به گفته آقای ماسک نمی‌توان نسنجیده عمل کرد و پیش از هر اقدامی باید ایمنی کسانی که درون غار به دام افتاده‌اند، تضمین شود.
در جریان عملیات نجات یکی از غواصان سابق نیروی دریایی تایلند جان خود را از دست داد.
تاکنون ایده‌های مختلفی برای نجات حادثه دیدگان مطرح شده است. با توجه به این که هیچ یک از ۱۳ فرد گرفتار در غار آسیب فیزیکی جدی‌ای ندیده‌اند و با توجه به این که می‌توان غذا و داروی مورد نیاز آنها را به مقدار لازم در اختیارشان قرار داد، یکی از ایده‌ها حفظ این افراد در همان شرایط تا زمانیست که تمام آب‌ها از حفره غار خارج شود. اما با توجه به پیش بینی وضع هوا از شدت گرفتن بارندگی‌ها در روزهای آینده ریسک این کار بسیار زیاد است. ایده دیگر رساندن تجهیزات غواصی به محبوسین است تا بتوانند از حفره‌های آب گرفته از طریق شنا کردن خارج شوند. این روش هم خطرات خاص خود را دارد. تیم گرفتار حدود ۵ کیلومتر تا دهانه خروجی غار فاصله دارند و این مقدار غواصی و پیاده روی حتی برای غواصان حرفه‌ای هم بسیار دشوار است. متاسفانه یکی از نیروهای داوطلب که غواص سابق نیروی دریایی تایلند بوده در مسیر رساندن کپسول‌های اکسیژن به کودکان گرفتار، جان خود را از دست داد. با توجه به این می‌توان حدس زد عبور از این مسیر برای کودکان کم سن و سال که ۹ روز بدون غذا بوده‌اند چقدر خطرناک است.
ایلان ماسک هم ایده متفاوت دیگری در توییتر خود مطرح کرده است که مانند تمام ایده‌های او متفاوت و عجیب است. او پیشنهاد کرده یک لوله نایلونی به درون حفره ارسال شود و پس از ورود این لوله باد شود. این تونل بادی می‌تواند در تمام مسیر پر پیچ و خم غار مسیر امنی برای عبور تیم گرفتار ایجاد کند. البته هنوز ابهاماتی در خصوص این ایده وجود دارد و باید دید تا چه حد در آن شرایط می‌توان این ایده را پیاده سازی کرد. علی رغم دشواری و خطر بسیار عملیات نجات، ماسک امیدوار است که مهندسین او بتوانند قبل از اینکه دیر شود، راه حلی پیدا کنند.
بارندگی و سیل و مسیرهای طولانی تنگ و پیچیده از جمله مشکلاتی است در گروه نجات با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. عامل زمان نیز عامل بسیار تعیین کننده‌ای است. باید منتطر باشیم و ببینیم که آیا رویا پردازی‌های آقای ماسک می‌تواند نجات بخش زندگی ۱۳ انسان محبوس در زیر زمین باشد یا نه.