اپراتور مجازی موبایل کودک و نوجوان در ایران مجوز گرفت
با صلاحدید سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، تعداد پروانه‌های صادره خدمات اپراتور مجازی تلفن همراه در کشور رشد کرد.
در سال 94 سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی طی فراخوانی از شرکت‌های متقاضی دریافت پروانه اپراتور مجازی موبایل (MVNO) دعوت به ارسال مدارک کرد و در واقع رویه‌ای برای راه‌اندازی خدمات این قبیل اپراتورها در کشور فراهم آورد.
پس از ارائه مدارک و مستندات از سمت متقاضیان دریافت پروانه اپراتوری این قبیل خدمات، نهایتا سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به مرور با بررسی و احراز صلاحیت متقاضیان، پروانه‌های فعالیت را با شروط مندرج در آئین‌نامه خدمات‌دهی MVNOها صادر کرد.
اخیرا نیز شرک ارتباطات سیار هوشمند امین موفق به دریافت پروانه اپراتور مجازی تلفن همراه نوع دوم از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با مدت اعتبار پنج سال شده است؛ با این حساب مجموع پروانه‌های صادر شده اپراتورهای مجازی تلفن همراه نوع‌های اول و دوم به 9 مورد رسید.
اپراتورهای مجازی نوع اول کامل‌ترین مدل کسب‌وکاری MVNOها در ایران است که تنها به شبکه دسترسی اپراتور میزبان و گاهی اوقات هم به شبکه هسته (Core) دسترسی ندارند.
شرکت ارتباطات سیار هوشمند امین با توجه به طرح تجاری که طراحی و تنظیم کرده از این پس به عنوان اپراتور تخصصی کودک و نوجوان به فعالیت خواهد پرداخت.
پیش از این حمیدرضا امیری‌نیا؛ رئیس هیئت مدیره شرکت شرکت ارتباطات سیار هوشمند امین با تأکید بر امنیت کودکان و نوجوانان در حوزه دیجیتال و دنیای ارتباطات گفته بود که اعتقاد داریم کودکان و نوجوانان ایرانی می‌توانند در فضای دیجیتال مشارکتی سالم داشته باشند، ایده‌های خود را به منصه ظهور برسانند.
وی همچنین عنوان کرد: بنابراین محصول اندیشه و ذهن دست‌اندرکاران شرکت‌های فعال تولید اپلیکیشن و صاحب اپراتوری در ایران که به راه‌اندازی سرویس اپراتوری و رونمایی از سیمکارت کودک و نوجوان تین‌تاک ختم شد که توسط یک شرکت فعال ارائه‌دهنده خدمات ارزش افزوده بر بستر موبایل به انجام رسیده است.
او افزود: هدف از ارائه سیمکارت مختص کودکان و نوجوانان، ساماندهی به فضای مجازی این قشر از هموطنان است که پدران و مادران و خانواده‌ها با اطمینان خاطر بیشتری فعالیت فرزندان خود در عرصه فناوری‌های دیجیتال را شاهد باشند.
اپراتور مجازی تلفن همراه یا MVNO که برگرفته از Mobile Virtual Network Operator است یک نوع اپراتور موبایل تلقی میشود که خود عملأ دارای امکانات فیزیکی برای ارسال مکالمات و داده‌ها نیست.
این اپراتورها معمولا با یک اپراتور موبایل (MNO) که دارای امکانات فیزیکی برای ارسال مکالمات و داده‌ها است، قرارداد منعقد می‌کنند تا با خریداری خدمات به شکل عمده از آنها، بتوانند به فروش با نام و برند اختصاصی خود بپردازند.
در واقع این کار به نوعی خرده فروشی محسوب میشود و MVNOها به عنوان بازوی بازاریابی اپراتورهای اصلی موبایل عمل می‌کنند تا در شرایط رو به اشباع بازار، بتوانند ظرفیت خالی آنها را فعال کنند.
تفاوت اپراتورهای مجازی تلفن همراه با اپراتورهای موبایل دارند به شرح زیر است:
سرویس‌های اپراتور مجازی که به عنوان MVNO در کشور فعالیت خواهد کرد مشابه سرویس‌های اپراتورهای موجود خواهد بود و عمده تفاوت بین آنها، این است که MVNOها شبکه دسترسی یا همان طیف رادیویی را ندارند.
این نوع اپراتورها با بستن قرارداد با یک اپراتور دیگر که دارای امکانات فیزیکی برای ارسال مکالمات و داده‌هاست، خدمات خود را بصورت عمده خریداری کرده و سپس با نشان تجاری و برند خود اقدام به فروش خدمات تلفن همراه، در بازار خرده‌فروشی می‌کنند.