کوچکترین گوشی اندرویدی با قلبی بزرگ
سونی اریکسون با سری گوشی‌های اکسپریا X10 استراتژی جدیدی را در زمینه گوشی‌های هوشمند خود در پیش گرفت. X10 موبایلی با نمایشگر ۴ اینچی بود که در زمان خود نسبتا بزرگ به حساب می‌آمد. اما برای آن دسته از کاربرانی که هنوز به گوشی‌های بزرگ عادت نکرده بودند گوشی دیگری روانه بازار شد که بسیاری از ما ایرانی‌ها هم با آن خاطره داریم و به واسطه‌اش برای اولین بار به دنیای اندروید قدم گذاشتیم؛ سونی اریکسون اکسپریا اکس ۱۰ مینی.
سونی اریکسون اکسپریا اکس ۱۰ مینی با نمایشگر ۲.۵۵ اینچی یکی از کوچکترین گوشی‌های اندرویدی است که تا به حال روانه بازار شده است. این گوشی با ابعاد تنها ۸۳ در ۵۰ در ۱۶ میلی‌متر فقط ۸۸ گرم وزن داشت با این حال در دل خود یک درگاه سیم کارت مینی و کارت حافظه میکرو اس‌دی را جای می‌داد. این گوشی با وجود نمایشگر مینیاتوری ۲.۵۵ اینچی در حد و اندازه بیشتر گوشی‌های ساده و غیر هوشمند آن زمان بود و البته برخلاف آنها هیچ کیبوردی نداشت. البته نیازی هم به کیبورد نبود چرا که نمایشگر لمسی همه کارتان را راه می‌انداخت و سونی اریکسون هم با بهبود رابط کاربری و قرار دادن ۴ میان‌بر در ۴ گوشه نمایشگر از تمام فضای صفحه به خوبی استفاده کرده بود.
رزولوشن ۲۴۰ در ۳۲۰ پیکسلی نمایشگر شاید با استاندارهای این روزهای بازار به شدت بی کیفیت به نظر برسد اما با توجه به اندازه‌های نمایشگر، برای ۱۰ سال پیش کافی بود. در عین حال خبری از قابلیت چند لمس همزمان نبود؛ چون در آن زمان اندروید هنوز از این ویژگی پشتیبانی نمی‌کرد و از طرف دیگر نمایشگرهای کوچک آن دوران هم معمولا فضای کافی برای چند لمس را نداشتند.
اما از آنجایی که کار با کیبورد کامل روی نمایشگر به این کوچکی به سختی پیانو زدن فیل بود سونی اریکسون تصمیم گرفت X10 مینی را با کیبورد کلاسیک عددی T9 در کنار پیش‌بینی متن مجهز کند. البته این موضوع چندان هم ناراحت کننده نبود؛ چرا که در سال ۲۰۱۰ بسیاری از کاربران به کار با کلیدهای عددی معمول آن روزها عادت کرده بودند.
اگر اصرار به استفاده از کیبوردهای کامل را داشتید هم سونی اریکسون برایتان برنامه‌ریزی کرده بود. در این صورت می‌توانستید به سراغ X10 مینی پرو بروید که نسخه‌ای بزرگ‌تر از مدل مینی به حساب می‌آمد. مدل پرو ابعاد ۹۰ در ۶۲ در ۱۷ میلی‌متر داشت و با وجود ابعاد نه چندان بزرگ‌تر اما به کیبورد کشویی مجهز شده بود. خوشبختانه کلیدها به نور پس زمینه مجهز شده بودند و اعداد هم با برخی کلیدهای دیگر ترکیب شده بودند تا در فضای کیبورد صرفه‌جویی شود.
از نظر سخت‌افزار اما هر دو مدل مینی و مینی پرو یکسان بودند. قلب تپنده این دو گوشی چیپست اسنپدارگون S1 با پردازنده تک هسته‌ای ۶۰۰ مگاهرتزی و پردازشگر گرافیکی آدرنو ۲۰۰ بود و با اندروید ۱.۶ (دونات) به دست کاربران می‌رسید. اما بعدها این دو گوشی به اندروید ۲.۱ (اکلر) آپدیت شدند.
دوربین ۵ مگاپیکسلی هم در زمان خود با کیفیت به حساب می‌آمد اما در مقایسه با گوشی اکسپریا X10 با دوربین ۸ مگاپیکسلی چند پله عقب‌تر بود. کیفیت فیلم‌برداری تنها به 480p با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه محدود بود؛ در حالی که X10 به لطف پردازنده سریع‌تر توانایی فیلم برداری با کیفیت 720p را داشت.
در بین افتخارات سونی اریکسون اسکپریا اکس ۱۰ مینی جایزه طراحی رد دات سال ۲۰۱۰ به چشم می‌خورد. این گوشی همچنین مدل مورد علاقه نویسندگان ۵۰ مجله از سرتاسر اروپا بوده است.
اکسپریا اکس ۱۰ مینی در دوران خاصی متولد شد؛ زمانی که گوشی‌های با نمایشگر لمسی از جمله سامسونگ جت و ال‌جی GD800 مینی روانه بازار شده بودند که البته هیچکدام هوشمند به حساب نمی‌آمدند. در عین حال این گوشی برای افرادی که از گوشی‌های با صفحه کلیدهای عددی به مدل‌های با نمایشگر لمسی مهاجرت می‌کردند گزینه مناسبی بود. علاوه بر این مزیت دسترسی دو گوشی اکس ۱۰ مینی و اکس ۱۰ مینی پرو به اندروید مارکت و اپلیکیشن‌های متعدد را نباید فراموش کرد.