رئیس جمهور آمریکا با امضای یک فرمان اجرایی افزایش تعرفه‌های گمرکی بر کالاهای چینی را برای ۹۰ روز دیگر به تعویق انداخت.

«دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا تنها چند ساعت پیش از پایان مهلت قانونی، با امضای یک فرمان اجرایی افزایش تعرفه‌های گمرکی بر کالاهای چینی را برای ۹۰ روز دیگر به تعویق انداخت. این تصمیم که در آستانه فصل عرضه آیفون ۱۷ اتخاذ شده، موقتاً اپل و سایر شرکت‌های فناوری را از یک ضربه مالی چند میلیارد دلاری نجات می‌دهد.

به گزارش CNBC، براساس توافق قبلی قرار بود تعرفه ۳۰ درصدی بر کالاهای چینی در نیمه‌شب ۱۲ آگوست (۲۱ مرداد) به پایان برسد و به رقم ۱۴۵ درصدی برگردد. اما ترامپ با امضای یک فرمان اجرایی جدید، این مهلت را تا اواسط ماه نوامبر (اواخر آبان‌) تمدید کرد تا به مذاکره‌کنندگان دو کشور فرصت بیشتری برای رسیدن به یک توافق تجاری جدید بدهد. این تعویق، یک نفس راحت موقتی برای شرکت‌های فناوری محسوب می‌شود که به شدت به زنجیره تأمین مستقر در چین وابسته هستند.

تعویق مجدد تعرفه‌های چین به مدت ۹۰ روز
شاید هیچ شرکتی به اندازه اپل از این تصمیم سود نبرده باشد. این شرکت پیش‌تر اعلام کرده بود که اگر تعرفه‌ها افزایش یابد، فقط در سه‌ماهه چهارم مالی، با یک هزینه اضافی ۱.۱ میلیارد دلاری روبه‌رو خواهد شد. بااین‌حال، این یک پیروزی کامل نیست. نرخ تعرفه فعلی ۳۰ درصدی، خود ۱۰ برابر بیشتر از نرخ کمتر از ۳ درصدی است که اپل پیش از آغاز جنگ تعرفه‌ها پرداخت می‌کرد. این تعرفه به‌تنهایی در سه‌ماهه سوم مالی ۸۰۰ میلیون دلار برای اپل هزینه داشته است.

همچنین اپل برای کاهش این فشار، بخش عمده‌ای از تولید آیفون‌های بازار آمریکا را به هند منتقل کرده است. اما این استراتژی نیز با مسائل خاص خود، از جمله تعرفه‌های گمرکی خود هند (که بین ۲۵ تا ۵۰ درصد تخمین زده می‌شود) روبه‌رو است.

اپل در این چالش تنها نیست. این جنگ تجاری و عدم قطعیت ناشی از آن، تمام صنعت فناوری را تحت تأثیر قرار داده است؛ شرکت‌هایی مانند نینتندو، DJI و مایکروسافت پیشتر قیمت برخی محصولات خود را افزایش داده‌اند. شرکت‌های تراشه‌سازی مانند AMD و انویدیا نیز برای دریافت مجوز فروش به چین، با پرداخت ۱۵ درصد از سود خود به دولت آمریکا موافقت کرده‌اند.

کارشناسان معتقدند که بزرگ‌ترین مسئله برای کسب‌وکارها، نه خود تعرفه‌ها، بلکه ماهیت غیرقابل پیش‌بینی و نامنظم سیاست‌های تجاری دولت ترامپ است. این چرخش‌های ناگهانی، برنامه‌ریزی بلندمدت را برای شرکت‌هایی که دارای زنجیره‌های تأمین جهانی هستند، تقریباً غیرممکن کرده است.