گوشی هوشمند ۲۶ ساله شد!
۲۶ سال قبل در چنین روزی نخستین گوشی هوشمند به بازار آمد و دنیای ارتباطات را برای همیشه متحول کرد.
روز ۲۳ نوامبر (۲ آذر) بیست و شش سال پیش، غول کامپیوتری آی.بی.ام(IBM) نخستین گوشی هوشمند جهان را با نام سایمون (Simon) به بازار عرضه کرد. این گوشی علاوه بر امکانات متداولی چون دفترچه تلفن، ایمیل، تقویم و ماشین حساب، یک نمایشگر لمسی (تاچ اسکرین) داشت که آن را از مدل‌های دیگر متمایز می‌کرد. کاربران می‌توانستند با استفاده از یک قلم مخصوص یا با لمس انگشتی از این نمایشگر ۴.۷ اینچی با رزولوشن ۲۹۳ در ۱۶۰ پیکسل، استفاده کنند.
سایمون چیزی به نام مرورگر وب نداشت اما دسترسی به ایمیل از طریق آن ممکن بود. این گوشی هوشمند همچنین امکان فرستادن فکس را نیز به کاربران خود می‌داد.
از دیگر قابلیت‌های سایمون که آن را از گوشی‌های موبایل موجود در آن دوره متمایز کرده و در رده گوشی‌های هوشمند امروزی قرار می‌دهد، قابلیت پیش‌بینی کلمات در زمان تایپ بود که با توجه به کاراکتر تایپ شده ۶ حرف پیشنهادی موردنیاز را به کاربر نشان می‌داد. با این حال باتری ضعیفی که تنها ۱ ساعت دوام داشت عرضه این گوشی منحصربفرد را به بازه‌ای شش ماهه محدود کرد. در این مدت کوتاه، ۵۰ هزار نسخه از سایمون در بازار آمریکا به فروش رسید.
نقش گوشی‌های هوشمند در عصر مدرن
در زمان حاضر نزدیک به ٢ و نیم میلیارد گوشی هوشمند در دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد که پیش‌بینی میشود این تعداد در سال ۲۰۲۰ به ۳ میلیارد نسخه نیز برسد. از برقراری تماس‌های تلفنی گرفته تا گوش دادن به موسیقی و انجام پرداخت‌های بانکی، ما امروز به طور کامل به گوشی‌های هوشمند خود وابسته‌ایم. صنعت گوشی‌های هوشمند که روز به روز به تنوع و امکانات آن‌ها افزوده میشود، خلاقیت، حافظه و امنیت بشر را هدف گرفته است. هرچند فواید بهره‌مندی از گجت‌های پیشرفته‌ای چون اسمارت فون‌ها غیرقابل انکار است، اما این دستگاه‌ها بشر را به یک برده مدرن تبدیل کرده‌اند که نمی‌تواند از صفحه گوشی خود چشم بردارد یا بدون استفاده از آن کارهای روزمره خود را انجام دهد. علاوه بر ماهیت اعتیادآور گوشی‌های هوشمند، این گوشی‌ها بر قدرت ذهنی افراد نیز اثر گذاشته‌اند. نتیجه مطالعه جدیدی که در مدرسه بیزینس دانشگاه Texas McCombs و بر روی ۸۰۰ کاربر تلفن انجام شد، نشان داد که تنها قرارگرفتن در نزدیکی یک تلفن هوشمند حتی در حالت خاموش نیز می‌تواند توانایی شناختی انسان را کاهش دهد.
از طرف دیگر، جاذبه‌های فریبنده این مدل از گوشی‌های موبایل پیشرفته انسان را که ذاتا موجودی اجتماعی بوده به انزوا و اجتماع گریزی کشانده و انواع اختلالات روانی را برای افراد جامعه به ارمغان آورده است. یافته‌های مطالعات اخیر حاکی از آن است که وابستگی زیاد به اسمارت‌فون‌ها مشکلات اجتماعی جدی به همراه دارد و ضمن تقویت احساس تنهایی و انزوا، علائم اضطراب و افسردگی را نیز در افراد تشدید می‌کند. این پژوهش‌ها همچنین از نقش این نوع از اعتیاد دیجیتال در بروز عدم تعادل مغزی در نوجوانان حکایت دارد.
اختراع گوشی‌های هوشمند خدمت بزرگی به جامعه بشری بود. بدون تردید این مدل از گوشی‌های همراه انجام کارهای روزمره را برای کاربران تسهیل و تسریع کرده‌اند و همزمان مجموعه‌ای از قابلیت‌های کاربردی را برای آن‌ها فراهم می‌کنند. با این وجود، اگر در استفاده از این ابزارهای دیجیتال جانب تعادل را رعایت نکنیم، عواقب جبران ناپذیری در انتظارمان خواهد بود.