تولید نرم افزار در واقع یک فرآیند دقیق است که برنامه نویس می‌بایست از قوه تخیل خود نیز بهره ببرد. به همین دلیل است که توسعه دهندگان در محیط‌های کاری بدون وقفه بیشترین بهره وری را دارند. بر همین اساس گفته می شود حذف عواملی که باعث حواس پرتی توسعه دهندگان نرم افزاری می‌شود بیشتر از دیگر موارد می‌تواند در ساخت ابزارها اثرگذار باشد و به بهینه سازی تلاش‌های مهندسان نرم افزار کمک کند.

بررسی‌ها نشان داده است گروهی از مهندسان ارشد نرم افزاری از این طریق می‌توانند بازده یک شرکت فناوری را 10 برابر کنند و هزینه‌های نیروی کار را کاهش دهند. زمانی که هر مهندس نرم افزار بتواند حداکثر فعالیت‌های خود را به صورت ثابت انجام دهد، یک گروه پنج نفره می‌تواند خروجی یک تیم 50 نفره را ارایه دهد.

با توجه به اینکه مخارج مهندسی بخش عظیمی از ساختار هزینه یک شرکت فناوری را شامل می‌شود، کارشناسان از این اتفاق به عنوان یک معامله بزرگ یاد می‌کنند. اندازه گیری بهره وری یک توسعه دهنده نرم افزار نیز پیامدهای مهم بر محصول و سرعت نوآوری سازمان را نمایان می‌سازد. بر این اساس در بسیاری از جهان این امر یک معیار اصلی برای کسب و کارها محسوب می‌شود.

در یک محیط فناوری رایج چندین مانع برای بهره وری وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به جلسات سازمانی، برجسته کردن یک پیام در اپلیکیش‌های ارتباطی درون سازمانی، و عدم شفافیت در مورد آنچه که توسعه دهندگان قرار است بسازند اشاره کرد. این موارد که باعث حواس پرتی توسعه دهندگان می‌شود ممکن است ضرر چندانی نباشد و اجتناب ناپذیر به نظر برسد. ولی در شرایطی که موارد مذکور به صورت همزمان رخ دهند اثرات منفی را نیز برجا خواهند گذاشت.