به گزارش کسپرسکی شرکت نرم‌افزاری امنیت و اینترنت، در ۳ سال پیاپی و تا سال ۲۰۲۲ ایران رتبه اول کشور آلوده به بدافزار موبایل را در میان سایر کشورها داشته است. این گفته کارشناسان امنیت سایبری ایران است که وضعیت امنیت سایبری در کشور را پس از سال ۲۰۲۲ و به خاطر بیشتر شدن استفاده از VPNها فاجعه‌بار برمی‌شمرند.

به گزارش پیوست در نشست هم‌اندیشی حق امنیت سایبری که دمسان‌آکادمی آن را به مناسبت هفته ترویج علم برگزار کرد، سعید سوزنگر مدرس و کارشناس امنیت و فعال حقوق شهروندی به نقش شهروندان در فضای مجازی و مسئولیت‌های اجتماعی اشاره کرد و از اهمیت مسئولیت اجتماعی و نقش افراد در حفاظت از حریم شخصی خود و دیگران در فضای مجازی صحبت کرد.

سوزنگر در این رابطه گفت: به گزارش کسپرسکی تا سال ۲۰۲۲ و در سه سال متوالی ایران رتبه اول بدافزارهای موبایلی را در میان کشورهای جهان داشته است و پس از آن و با فیلترینگ شدید دولت حالا قطعا با فاصله بیشتری از سایر کشورها اول شده‌ایم. اما آنچه حائز اهمیت است این نکته است که کاربران به حقوق شهروندی خود مطلع نیستند و با این منطق که داده‌های ما به درد چه کسی می‌خورد، ‌بی توجه به مسائل امنیتی داده‌های خود را در پلتفرم‌های مختلف ثبت می‌کنند، این در حالیست که همین امر باعث شده پلتفرم‌ها نیز به قدر کافی در برابر داده‌های کاربران مسئولیت پذیر نباشند.

حسین شیخ‌رضایی عضو هیأت علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران هم با دیدگاهی فلسفی و اخلاقی از بحث امنیت سایبری و حق شهروندان در این حوزه صحبت کرد و محدودیت‌ها و مسائلی که امنیت داده‌ها را به چالش کشیده است را همانند سایر بخش‌ها در کشور برشمرد.

شیخ‌رضایی با نگاهی فلسفی به حق و اخلاق در امنیت سایبری گفت: بیگانه‌پنداری و دشمن‌انگاری باعث شده است در دور باطلی بیفتیم که باخودبرتر بینی خود را تافته جدابافته از سایر کشورها بدانیم و بخواهیم از بست‌پرکتیس‌ها فاصله‌ بگیریم.

فاطمه‌ مشرفی مدیرعامل دمسان آکادمی هم با تایید این نکات افزود: تا زمانی که همه را دشمن ببینم و بیگانه‌پنداری را رها نکنیم مراحل توسعه متوقف می‌شود چون در انزوا رقابت و امنیت معنا پیدا نمی‌کند.

هانیه کارخانه متخصص هوش مصنوعی و امنیت و بنیان‌گذار یارا ۷۲۴ استارت‌آپ اینشورتکی و کروکی آنلاین،هم با تمرکز بر کاربردهای هوش مصنوعی در بهبود امنیت سایبری و چالش‌های حریم خصوصی به اهمیت آگاهی در میان کاربران اشاره کرد و افزود: به‌واسطه پیشرفت‌های تکنولوژیک نقش هوش مصنوعی در امنیت سایبری و حفظ حریم خصوصی بیشتر شده است. اما آنچه حائز اهمیت است آگاهی کاربران است. باید اعتراف کنیم فناوری‌ها از فرهنگ جلو افتاده‌اند و ما نتوانسته‌ایم پابه‌پای آنها حرکت کنیم. در واقع آنچه حالا باید نظر فعالان حوزه امنیت را به خود جلب کند دادن اطلاعات و آگاهی بخشی به کاربران است.

امیر شکری بنیان‌گذار کمپین حق فراموشی، هم با تمرکز بر اهمیت حق فراموشی و چگونگی حفظ داده‌ها در عصر دیجیتال از اینکه چگونه افراد می‌توانند از داده‌های خود محافظت کنند صحبت کرد و افزود: حالا کاربرانی را داریم که از چت‌جی‌پی‌تی و نمونه‌های مشابه آن به مثابه یک دوست بهره‌ می‌برند، شما تصور کنید چه سطحی از داده می‌تواند در اختیار پلتفرم‌ها قرار بگیرد.مرزبندی‌های امنیت جابجا شده است و امنیت یک مسئله مطلق نیست و مرز امنیت و آزادی به قدری باریک است که اگر جامعه حواسش نباشد هر دوی آنها از کاربران گرفته می‌شود.

حامد بیدی فعال حوزه فرهنگ و بنیان‌گذار کارزارهای اجتماعی، با دیدگاهی اجتماعی و فرهنگی به چالش‌های پیش‌روی امنیت سایبری و حفظ حریم شخصی پرداخت و گفت: آگاهی‌بخشی مهم‌ترین بخش کار است و شرکت‌ها باید به چشم مسئولیت اجتماعی این کار را انجام دهند کاری که حالا دمسان آکادمی آن را انجام داده است.

مشکلی که در حوزه امنیت وجود دارد ناآگاهی بخشی از حاکمیت است که گاهی تفاوت ساخت یک شبکه اجتماعی و موشک را نمی‌دانند. بله ساختن یک موشک شدنی است اما از اسم شبکه اجتماعی مشخص است که بخش عمده آن سمت مردم است. فناوری یک زیست بوم جهانی است که به انتقال دانش نیاز دارد و در انزوا نمی‌توان امن بود چون در انزوا نه آزادی و نه امنیت معنا ندارد.

او افزود: برخی کارشناسان امنیت تعریفشان از امنیت چیزی شبیه ساختن زندان است در صورتی که هنر امنیت در جهان اطلاعات بودن و امن بودن در کنار هم است‌. ضمن اینکه همه مطلع هستیم که امنیت امری صد در صدی نیست اما شرایط فعلی امنیت‌سایبری ایران فاجعه‌بار است و زنگ خطر آن به صدا درآمده است‌.